Najstarszym znanym ogniwem jest skonstruowane w 1800 roku ogniwo Volty, składające się z blaszki cynkowej i miedzianej zanurzonych w roztworze H2SO4.
Na elektrodach w ogniwie Volty przebiegają następujące reakcje:
Ogniwo to ma znaczenie jedynie historyczne. Obecnie używane ogniwa mają szerokie zastosowania w życiu codziennym, np. do konstrukcji baterii. Do wyrobu baterii używa się tzw. suchych ogniw Leclanchégo (ogniw węglowo-cynkowych). Składają się one z pręta węglowego umieszczonego w cynkowej obudowie, wypełnionej żelem krzemionkowym (lub pastą skrobiową), zawierającym sproszkowany węgiel, tlenek manganu(IV) i chlorek amonu:
W czasie pracy ogniwa zachodzą reakcje:
Obecny w układzie tlenek manganu(IV) reaguje z wodorem, zapobiegając niszczeniu elektrody węglowej, a powstały amoniak i jony cynku łączą się w związek kompleksowy.
Popularne „płaskie baterie” (4,5 V) zawierają trzy połączone ze sobą suche ogniwa Leclanchégo, każde o SEM ok. 1,5 V. Baterie „paluszki” to natomiast pojedyncze ogniwa Leclanchégo. Baterie mają powszechne zastosowanie do zasilania małych urządzeń elektrycznych.
Do produkcji i magazynowania energii dla dużych urządzeń, np. pojazdów mechanicznych,służą akumulatory. Składają się one z wielu połączonych ze sobą ogniw.Najpopularniejsze są akumulatory ołowiowe, mające stosunkowo prostą konstrukcję. Zbudowane są one z prętów ołowiowych oraz prętów ołowiowych pokrytych tlenkiem ołowiu(IV), zanurzonych w roztworze kwasu siarkowego(VI). Podczas pracy akumulatora zachodzą następujące reakcje:
Sumaryczne reakcje zachodzące w akumulatorze można przedstawić równaniem:
W czasie pracy akumulatora następuje jego rozładowywanie. W celu powtórnego ładowania akumulator należy podłączyć do źródła prądu zewnętrznego. Następuje wtedy odwrócenie reakcji zachodzących w czasie rozładowywania.