Zaufanie

kredyt zaufania

darzyć kogoś zaufaniem

‘wierzyć, ufać komuś, liczyć na kogoś’; zwrot; Największym chyba jednak zaufaniem darzą wójta młodzi mieszkańcy gminy. – „Prodoks”.

(nie)godny zaufania

‘taki, któremu (nie) można ufać, któremu (nie) można wierzyć, na którego (nie) można liczyć’; zwrot; To człowiek niegodny zaufania (…). – „Fakt”.

ślepe zaufanie

‘bezgraniczna i bezwolna ufność, wiara w kogoś’; wyr. rzecz.; (…) kubłem zimnej wody była katastrofa „Titanica”, która nadwyrężyła ich ślepe zaufanie do postępu technicznego. – W. Łysiak

zawieść czyjeś zaufanie

‘nie ziścić czyichś nadziei, oczekiwań, nie dotrzymać obietnicy, oszukać kogoś’; zwrot; (…) nie można nigdy zawieść zaufania (…). – „Patrz,komu ufasz”, zespół „Molesta”.