palec serdeczny

‘palec znajdujący się między małym a środkowym palcem, pierścienny’; wyr. rzecz., staroż. Już Rzymianie na ten palec wkładali obrączki ślubne, sądząc, że od tego palca biegnie nerw do serca. I Rzymianie, i Grecy używali go do mieszania mikstur leczniczych, przypuszczając, że składnik szkodliwy zaalarmowałby serce. Przez połączenie z sercem jako organem miłości palec serdeczny jest atrybutem miłości, narzeczeństwa. W średniowieczu atrybut boskiej natury Chrystusa; (…) błagam Ciebie przyjdź/stań jak zielarz (…)/gotów z piekła wyciągnąć za serdeczny palec – J. Twardowski; wokół serdecznego palca mam/obracała się cała planeta – J. Baran.