‘drżeć, trząść się z zimna lub ze strachu; dygotać’;zwrot, przyr., kult. duch. Liście osiki są osadzone na długich ogonkach, przez co drżą nawet przy słabym wietrze. Ich ruchliwość tłumaczą też legendy i podania ludowe. Niektóre wyjaśniają drżenie osiki jako karę za to, że odmówiła ona pomocy świętej rodzinie uciekającej przed żołnierzami Heroda; wg innych wierzeń osiki to drzewa napiętnowane, trzęsące się ze zgrozy, odkąd na jednej z nich powiesił się zdradziecki apostoł Judasz;