Z kolei Hektor to wzór obrońcy. Dzielnie walczy w obronie swego miasta, Troi. Zdaje sobie sprawę z przewagi mężnego Achillesa, mimo to staje z nim do walki, choć przed pojedynkiem ogarnia go lęk i kilkakrotnie z Achillesem okrążają mury miasta. Hektor w pojedynku wykazuje się męstwem i ginie. Achilles grozi pohańbieniem jego zwłok, przed śmiercią, bohaterski obrońca Troi prosi, by Achilles wydał zwłoki jego bliskim.
Do postaci bohaterskiego obrońcy Troi nawiąże Henryk Sienkiewicz w Panu Wołodyjowskim, nazywając małego rycerza „Hektorem kamienieckim”. Hektora przywoła również Zbigniew Herbert w wierszu Przesłanie Pana Cogito, umieszczając go w gronie ludzi honoru – nieśmiertelnych wzorów do naśladowania:
idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów
(Zbigniew Herbert, Przesłanie Pana Cogito)
Do bohaterów Iliady odwoła się też w wierszu Pokolenie Krzysztof Kamil Baczyński, uznający postaci z eposu Homera za wcielenie cnót rycerskich, symbol rycerzy szlachetnych, w odróżnieniu od walczących niekiedy podstępem, nie zawsze szlachetnie i czysto żołnierzy polskiego podziemia:
(...) czy my karty iliady
rzeźbione ogniem w błyszczącym złocie,
czy nam postawią, z litości chociaż,
nad grobem krzyż.
(Krzysztof Kamil Baczyński, Pokolenie)