(a. unikatowy) przym.
wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju.
Muzeum miejskie wzbogaciło się o kilka unikalnych (D. lm) eksponatów.
(a. unikatowy) przym.
wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju.
Muzeum miejskie wzbogaciło się o kilka unikalnych (D. lm) eksponatów.
Jeszcze nie dawno próbowano walczyć ze słowem unikalny i często pojawiała się opinia, że jest ono nieprawidłowo skonstruowane (unikat – obiekt rzadki, cenny, a więc przym. pokrewny – unikatowy). Wydawnictwa poprawnościowe uznają obie formy za prawidłowe, ze wskazaniem na słowo unikatowy. Tymczasem w swobodnej polszczyźnie zdecydowanie częściej usłyszymy słowo unikalny.
Materiał opracowany przez eksperta