1. ‘mający określony wymiar poprzeczny’; 2. ‘mający duży wymiar poprzeczny’; 3. ‘zajmujący dużą przestrzeń, ciągnący się daleko, rozległy’; 4. ‘obszerny, nieobcisły (o ubraniu)’; 5. ‘mający dużą skalę, dźwięczny (o głosie)’.
1. ‘mający określony wymiar poprzeczny’; 2. ‘mający duży wymiar poprzeczny’; 3. ‘zajmujący dużą przestrzeń, ciągnący się daleko, rozległy’; 4. ‘obszerny, nieobcisły (o ubraniu)’; 5. ‘mający dużą skalę, dźwięczny (o głosie)’.
Od XV w.; ogsłow. (por. np. czes. široký, ros. širókij) < psłow. *širokъ ‘otwarty, przestronny, rozległy; mający duży wymiar poprzeczny’ utworzonego od psłow. przymiotnika *širъ ‘ts.’; podstawą było pie. *skәi-r- ‘jasny, czysty’; w językach słow. pierwotne było znaczenie ‘jasny, czysty’ > wtórnie ‘niczym nieprzesłonięty, otwarty, rozległy’ > ‘szeroki’.
Pierwotnie przymiotnik ten miał postać szyroki.
1. ‘szerokość’; 2. ‘przestronność’; 3. ‘obszar’; od XV w.; ogsłow.< psłow. *širь ‘szerokość, szeroka przestrzeń’ utworzonego od przymiotnika *širъ; w stpol. występowała postać szyrz
‘rozprzestrzeniać, roztaczać, rozgłaszać, upowszechniać’; ogsłow. < psłow. *širiti ‘szerzyć, poszerzać’ – czasownik odprzymiotnikowy od psłow. *širъ; w stpol. stosowano postać szyrzyć