1. ‘obradować, debatować, naradzać się’; 2. ‘udzielać rad, porad, doradzać, zalecać’; 3. ‘szukać sposobu, rady’; 4. radzić sobie ‘znajdować na coś sposób, dawać sobie radę’; od XIV w.; jest to czasownik odrzeczownikowy od rada, por. też górnołuż. radźić ‘radzić, doradzać’ i czes. radit ‘radzić’
poleca
b/d
radny
1. ‘członek rady’; 2. stpol. (XV w.) ‘roztropny, mądry, rozważny’
poleca
b/d
rajca
‘członek rady miejskiej’; w postaci radca ‘urzędnik odpowiedzialny za określony dział’; w stpol. w formach radca, radźca, radźsa, rajdźca, rajdca oraz rajca ‘członek rady (miejskiej)’; nazwa wykonawcy czynności powstała od czasownika radzić
poleca
b/d
doradzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
naradzić się
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
poradzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zaradzić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
radzać
forma wielokrotna -radzać w czasownikach przedrostkowych: doradzać, naradzać się, obradować ( --> obrady).
Materiał opracowany przez eksperta