Przyimek: 1. ‘na czyjąś niekorzyść, wbrew komuś, czemuś’; 2. ‘w czyimś kierunku’; 3. ‘naprzeciw, na wprost czegoś’; 4. ‘w stosunku do kogoś, czegoś’; dawniej też: 5 ‘na czyjąś korzyść’, 6. ‘w porównaniu z kimś’ oraz 7. ‘przeciwnie, odwrotnie’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; wywodzi się ze słow. prapostaci *pretivo (por. górnołuż. přećiwo ‘przeciwko, wbrew’ oraz dolnołuż. pśećiwo ‘przeciwko, naprzeciw’).
Pierwotna postać
W stpol. występowała również postać przeciwo.
poleca
b/d
naprzeciw
od XIV w.; w stpol. też w postaci naprzeciwo
poleca
b/d
poleca
84%
6 głosów
przeciwko
od XV w.
poleca
b/d
przeciwny
1. ‘leżący naprzeciw, przeciwległy’; 2. ‘odwrotny’; 3. ‘niezgodnyz czymś, sprzeczny; odmienny, różny’; 4. ‘sprzeciwiający się’; 5. stpol. też ‘nieprzyjazny, wstrętny, przykry’; od XV w.; powstało z psłow. *protivьnъ, dialektalnie *pretivьnъ ‘znajdujący się po drugiej stronie, leżący naprzeciw, przeciwległy; przeciwstawny, odmienny; nieprzyjemny’ utworzonego od psłow. *protivъ ‘ts.’
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Przeciw