1. ‘przemieścić się w powietrzu za pomocą skrzydeł, lecieć’; 2. ‘wzbić się w powietrze; wzlecieć’.
1. ‘przemieścić się w powietrzu za pomocą skrzydeł, lecieć’; 2. ‘wzbić się w powietrze; wzlecieć’.
Od XIX w.; czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego w oparciu o odgłos powstający przy szybkim wzlatywaniu, łopotaniu skrzydłami frr!, fru!; postać uproszczona z początkowego frugnąć / fruknąć (przejście -gn- / -kn-> -n-); podobnie np. w słoweń. fŕkati ‘pierzchać, rzucać’, bułg. chvъ`rkam oraz dialektalnym fъ`rkam ‘latać, lecieć, pierzchać’.
Dialektalnie występował też w formach frujnąć, frygnąć, fiurgnąć.
Od XIX w. (najpierw u Elizy Orzeszkowej); wtórnie utworzony czasownik wielokrotny
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta