Bitwa pod Kurskiem - bitwa rozegrana w dniach 5 lipiec -23 sierpień 1943 roku. Jedna z głównych bitew w wojnie niemiecko-radzieckiej i jedna z najważniejszych operacji strategicznych II wojny światowej.
Zakończyła się przegraną Niemców i przejściem Rosjan do kontrofensywy.
Bitwa zaczęła się 5 lipca 1943 niemieckim uderzeniem z północy i południa w kierunku na Kursku. Wojska niemieckie pod dowództwem gen. Gunther von Kluge przełamały kilka pasów radzieckiej obrony (najwięcej na odcinku południowym), gdzie nacierały dywizje Waffen-SS, ale głęboka obrona radziecka wyhamowała niemieckie natarcie. Przełomowym momentem bitwy była pancerna bitwa pod Prochorowką (12 lipca), w której doborowe dywizje SS zostały zatrzymane, a następnie zmuszone do odwrotu przez Armię Czerwoną. (16 lipca)
Bitwa pod Kurskiem jest powszechnie uważana za ostatnią niemiecką próbą przejęcia inicjatywy na froncie wschodnim, oraz - obok bitwy stalingradzkiej - za punkt zwrotny w walkach na froncie wschodnim.
Jednak istnieją również inne poglądy co do tego, która bitwa w dziejach świata była największą bitwą pancerną. Rosyjski pisarz Wiktor Suworow sugeruje, że była nią bitwa graniczna w dniach 23-27 czerwca 1941 roku w rejonie Dubna, Łucka i Równego, gdzie doszło do konfrontacji sześciu radzieckich korpusów zmechanizowanych z niemiecką 1 Grupą Pancerną gen. Kleista. Radzieckimi wojskami dowodził gen. Żukow, który miał pełną przewagę pod względem ilości posiadanego uzbrojenia. Przegrał jednak sromotnie, co może być przyczyną tak intensywnego nagłaśniania przez stronę rosyjską wydarzeń na łuku kurskim.
Bitwa na łuku kurskim
Konflikt: II wojna światowa
Sowieckie czołgi pod Kurskiem
Data 4 lipca 1943 - 23 sierpnia 1943
Miejsce Kursk, ZSRR
Wynik Zwycięstwo ZSRR
Walczące strony
III Rzesza
ZSRR
Siły
- 800 000 żołnierzy,
- 2 700 czołgów,
- 2 000 samolotów 1 300 000 żołnierzy,
- 3 600 czołgów,
- 2 400 samolotów
Straty
- 500 000 poległych, rannych albo wziętych do niewoli,
- 500 czołgów,
- 200 samolotów 300 000 poległych, rannych albo wziętych do niewoli,
- 1 500 czołgów,
- 1000 samolotów
Takie sobie... "Głęboka linia obrony Rosjan" została urzutowana 8 liniami umocnień polowych (bunkry ziemno-drewnione, transzeje, pola minowe, zasieki, gniazda ckm, rozłożona łączność, wstrzelanie artylerii w cele), oddalonych od siebie co ok. 50 km, czyli głębokość obrony, bez rzutu rezerwy, miała 400 km. Na głównym kierunku natarcia oddziały pancerne Wehrmachtu przerwały 4 pierwsze linie (włam na 200 km!!!)
Rosjanie uzyskali dane o czasie ataku. W nocy sformowali ogromne oddziały katiusz (tysiące wyrzutni) i ostrzelali rejony koncentracji, opóźniając natarcie o o dobę. Podniesienie się oddziałów niemieckich do natarcia po ostrzale jest ogromnym wyczynem logistyki, sprawności bojowej i morale.
W bitwie nie wzięły udziału Pantery - nie zdążono ich przemieścić na pole walki.
Wynik bitwy był początkowo niepewny dla Rosjan, którzy nie wiedzieli, czy wykrwawiony Wehrmacht stanął, czy uderzy znowu. (Gdyby nie stanął, byłoby kiepsko). Dlatego dopiero tydzień po zakończeniu bitwy Stalin przedstawił ja w transmisji radiowej jako wielkie zwycięstwo.
A nie wiedzieli dlatego, że, będąc w obronie i dysponując liczebnie średnio przewagą 3:2 we wszelkich rodzajach broni, ponieśli straty w proporcji odwrotnej, w tym w ludziach do 800 tys. (z powodu pospiesznej kontrofensywy), w czołgach z 3500 stracili ok. 2800. W zasadzie Niemcom zostało więcej czołgów (800) niż Rosjanom (600), z tym, że ci mieli 2x tyle dział.
Niemcom szczęśliwie trochę zabrakło (zaopatrzenia). Gdyby siły były wyrównane, to operacja "Citadel" byłaby sukcesem.
aragni Duża wiedza, ale troche za mało przebiegu walki. Troche niedokładnie, ale na 5- zasługuje.
odpowiedz