Budowa oka

1. Narząd wzroku to gałka oczna i narządy dodatkowe oka. Gałka oczna jest kształtem zbliżona do kuli, waży ok. 7g. Znajduje się w oczodole, który tworzony jest przez 7 kości twarzy czaszki i ma kształt piramidy. Gałka oczna składa się z trzech błon:
? błona włóknista gałki ocznej ? w większości tworzona przez nieprzezroczystą twardówkę, w przedniej części oka natomiast ? przezroczystą rogówkę; funkcje: błona stanowi oporny szkielet gałki, utrzymuje jej stały kształt i zapewnia niezmienność krzywizny optycznej rogówki;
? błona naczyniowa gałki ocznej ? składa się z 3ch części: tylnej, którą stanowi gąbczasta, wypełniona krwią naczyniówka (znajduje się pomiędzy twardówką a siatkówką), pośredniej tworzonej przez ciało rzęskowe i części przedniej, którą stanowi tęczówka; błona naczyniowa zaopatrywana jest przez układ tętnic rzęskowych, a 4 żyły wirowate odprowadzają krew z oka;
? błona wewnętrzna (czuciowa) gałki ocznej ? to siatkówka; część wzrokowa siatkówki przylega do naczyniówki, część niewrażliwa na światło wyścieła ciało rzęskowe i tęczówkę; w siatkówce rozmieszczone są 2 rodzaje fotoreceptorów: pręciki i czopki.
2. Gałka oczna składa się z trzech komór: przedniej (zawartej pomiędzy rogówką i płaszczyzną tęczówki), tylnej (położonej za tęczówką) ? obie komory wypełnia ciecz wodnista ? największa przestrzeń oka to komora szklista gałki ocznej.
3. Układ (aparat) ruchowy gałki ocznej składa się z 6 mięśni: 4 prostych (wewnętrzny, zewnętrzny, górny i dolny) oraz 2 skośnych (górny i dolny).
4. Układ ochronny oka tworzony jest przez narządy dodatkowe oka: brwi, powieki, spojówki, narząd łzowy.
? powieki ? mogą zasłaniać/odsłaniać przedni odcinek oka, chronią oko przed wysychaniem i urazami; szpara powiekowa to przestrzeń między brzegami obu powiek, jej szerokość wynosi ok. 8-10mm;
? spojówka to delikatna, przezroczysta błona, która pokrywa powierzchnię tylną powiek i przednią powierzchnię gałki;
? narząd łzowy ma za zadanie zwilżanie rogówki i spojówki, składa się z części gruczołowej (wydzielniczej) i drogi łzowej (części odprowadzającej).

Fizjologia widzenia

1. Światło pada na siatkówkę, gdzie powstaje obraz rzeczywisty, pomniejszony i odwrócony. Pręciki pozwalają na rozróżnianie kolorów i precyzyjne widzenie, dzięki nim możliwe jest widzenie w bardzo słabym świetle. Czopki, są mniej czułe od pręcików, ale pozwalają na widzenie obrazów ostrych, ponieważ znajdują się głównie w plamce żółtej ? w obszarze precyzyjnego widzenia ? i barwnych, gdyż poszczególne czopki mają różną wrażliwość na fale świetlne. Kombinacja pobudzeń różnych czopków daje wrażenie odbioru barw, równomierne pobudzenia wszystkich czopków dają wrażenie bieli.
2. Akomodacja to przystosowanie oka do obserwacji obiektów z różnej odległości poprzez zmianę kształtu soczewki. Oko nie męczy się i nie akomoduje, jeżeli przedmiot znajduje się w odległości większej niż punkt dali (6m) ? jest wtedy w stanie spoczynkowym. Zmniejszanie odległości powoduje skurcz ciała rzęskowego, przez co soczewka przyjmuje coraz bardziej kulisty kształt. Punkt bliży określa odległość od oka, w której odbierany obraz staje się nieostry.
3. Komórki wrażliwe na światło zawierają rodopsynę(purpurę wzrokową) ? białko, które pod wpływem światła rozpada się na cześć białkową ? opsynę i retinen(pochodna wit.A), który jest niebiałkowy. Retinen wywołuje impulsy elektryczne w błonie komórkowej receptora, które przesyłane są dalej nerwem wzrokowym do mózgowia. W tym czasie dochodzi również do samoistnego odtwarzania rodopsyny. Impulsy nerwowe biegnąca z przyśrodkowej części siatkówki przechodzą w skrzyżowaniu wzrokowym na drugą stronę, a docierające impulsy są analizowane i scalane w ośrodku wzrokowym płata potylicznego w kresomózgowiu.