Czarna wiosna

Utwór „Czarna Wiosna” jest rozprawieniem się z mitem, dotyczącym tego, jaka ma być Polska po odzyskaniu niepodległości. Już w pierwszych słowach utworu autor nawiązuje do dwóch wielkich utworów romantycznych – „Grobu Agamemnona” Słowackiego i „Dziadów cz. III” Mickiewicza. I choć właściwie nie cytuje ich słów, a jedynie stosuje aluzję, czytelnik domyśla się, co tak naprawdę miał na myśli.
Fragment „na cóz mi zbędny słów aparat” wykazuje że podmiotem lirycznym jest Poeta. Oprócz tego w 3 strofie mamy odwołanie do poezji, pojawił się też fragment z mową zależną, która różni się od zwykłej mowy.Poeta odwołuje się do jednostek a siebie stawia ponad nimi.
- „Zbędny słów aparat”, „maniera” to niepotrzebne puste słowa, które tak naprawde nic nie mówią. Romantyczne słowa są niepotrzebne gdyż niemogą nic zrobić.
- „Cóż mi teraz zrobić z mową” oznacza to odrzucić, dążyć do zmian, skończyć z górnolotnym słownictwem z manierami. Poeta chce by język był nowoczesny, nowy. Jest to mowa futurystyczna.
- „Zrzucam płaszcz Konrada” - Konrad próbuje robić z siebie Boga, poeta utożsamia się z Konradem.Chce zrzucic jego kostium by odciąc się od przeszłości.
\"Niewola ludów nie roznieca Płomienia zemsty\" Słowa te to odwołanie do III częsci \"Dziadów\". \"Płomień zemsty\" powinien być w człowieku, w narodzie. Jednak kiedy naród jest zniewolony, nie może on zaistnieć. Konfrontacja czasów niewoli to zbicie romantyzmu z współczesnością. Są tokontrastowe obrazy. Ich przywołanie ma na celu uwolnienie się od myślenia odłączenia się od przeszłości.
- „Pusta heca” – sarkazm, ironia, szydzenie z poezji XIX wieku.Wyśmiana jest opisana sprawa narodu, która tylko mówi o tym że jeste źle ale nie nawołuje do żadnego działania.
W „Czarnej wiośnie” mamy do czynienia z postawą bardzo konsekwentną i radykalną. Słonimski staje na pozycji skrajnie antymilitarystycznej, pacyfistycznej i humanistycznej, pojawiają się też wizje rewolucyjne, utrzymane w tonie katastroficznym. Można się w tym poemacie doszukać wielu cech ekspresjonizmu, katastrofizmu, nie brak też jednak tendencji do klasycyzowania.