Recenzja książki Souad pt: "Spalona żywcem".

„Spalona żywcem” – taki tytuł nosi biograficzna książka anonimowej autorki pod pseudonimem Souad, która ze szczegółami, pełnią szczerości i lekką nutką smutku i żalu opowiada historię swojego ży-cia.
W książce dowiadujemy się wszystkiego, co w poważnej biografii powinno się znaleźć. Autorka, której prawdziwego imienia i nazwiska nie znamy, ze względu na jej własne bezpieczeństwo , opisuje po kolei poszczególne płaszczyzny jej życia zdobywając to nowe doświadczenia i po woli ucząc się dorosłości.

Jest ona siedemnastoletnią dziewczyną mieszkającą w Cisjordanii, która zakochuje się z nieszczerą wzajemnością. Jest muzułmanką, a ponieważ przedmałżeńska miłość jest zakazana w jej wierze, zostaje ona skazana na śmierć przez swojego ojca. Wyroku dokonuje jej szwagier, jednak Souad udaje się przeżyć i dzięki Jacqouline, kobiety pracującej dla szwajcarskiej fundacji, opiekującej się kobietami pokrzywdzonymi przez własne rodziny, ucieka ona z kraju i zamieszkuje w Europie.

Tytuł „Spalona żywcem” jest świetnym odzwierciedleniem kluczowego momentu książki. Bowiem szwagier Souad, w celu zabójstwa, oblewa dziewczynę benzyną i rzuca w nią zapaloną zapałkę. Autorka bardzo skrupulatnie opisuje każdą palącą się powoli część jej ciała, dzięki czemu, przenosi na czytelników choć trochę uczuć, jakie dotykały ją w tamtej chwili.

Książka jest bardzo oryginalna pod względem stylu. Jest to debiut autorki i czytając go, łatwo się tego domyślić. Nie mam tutaj jednak na myśli pisarskich błędów wynikających z braku doświadczenia, ale nieśmiałą, choć szczerze opowiedzianą historię.
Souad nie ujawnia się. Dlatego właśnie cała powieść owiana jest intrygującą tajemnicą. Genialnie wyodrębnione uczucia bohaterki ukazują ją w świetle małej, bezbronnej dziewczynki. Souad niewiarygod-nie dobrze charakteryzuje samą siebie, a także jej przemyślenia, uczucia i myśli kryjące się w jej podświa-domości. Dzięki tak doskonałemu, refleksyjnemu opisowi, coraz bardziej zagłębiamy się w książkę, która sprawia, że czujemy się jak przyjaciele, z uwagą wysłuchujący zwierzeń bliskiej nam osoby.Właśnie za sprawą instynktów wiernych przyjaciół, które odzywają się w nas w czasie czytania, ta powieść jest jak pamiętnik czyjejś osoby, do którego odnosimy się z ogromnym szacunkiem.
Autorka także dobrze nadaje kształt swojej wierze muzułmańskiej, która wyjaśnia wiele spraw. Jednak Souad nie stawia tego tematu najwyżej jako najistotniejszy.

W książce najbardziej podobał mi się sposób w jaki dziewczyna opowiada jak bezczelnie traktuje się kobiety w Islamie. Łatwo odczytać, że w takich momentach na jej twarzy musi malować się złość, a także strach. Podobne uczucia budzą się w czytelnikach. W książce są także trafne spostrzeżenia i przemy-ślenia autorki na temat „normalnego świata” oraz różnice pomiędzy Europejczykami i chociażby kobieta-mi żyjącymi w jej wiosce. Polecam zwrócić szczególną uwagę właśnie na takie momenty.

Ogółem uważam książkę „Spalona żywcem” za godną przeczytania, bo historii takich jak ta jest bardzo wiele. Sądzę, że opowieść Souad nada nam wystarczające wyobrażenie o problemie wschodnich państw. O potwornym traktowaniu kobiet i uświadomi żeńskiej części, jak wspaniałe życie mają chociażby w Polsce i najwyższy czas…aby je doceniły.