Legenda o założycielach Rzymu

Legenda głosi, że założyciele Rzymu, bliźniacy Romulus i Remus, byli synami boga wojny Marsa i Rei Sylwii, dziewczyny z królewskiego rodu. Jej przodkiem był Eneasz – bohater wojny trojańskiej, najsłynniejszej wojny starożytności. Stryj Rei, obawiając się utraty tronu, chciał zgładzić Romulusa i Remusa. Matka bliźniąt włożyła je do kosza i puściła na wody Tybru. Miała nadzieję, że w ten sposób ocali synów. Rzeka wyrzuciła kosz na brzeg. Płacz dzieci usłyszała wilczyca. Zaopiekowała się nimi i wykarmiła własnym mlekiem.

Kiedy chłopcy dorośli, postanowili założyć miasto w miejscu swojego ocalenia. Zwrócili się do władcy nieba z pytaniem, który z nich ma dać imię nowemu miastu. Umówili się, że każdy z nich odczyta swoją przyszłość na innej części nieba. Wypatrywali znaków. Wkrótce zobaczyli na niebie sępy. Ale po stronie Romulusa było ich dwa razy więcej. Romulus został, więc królem. Jest uważany za założyciela Rzymu i od jego imienia pochodzi nazwa miasta: Roma – Rzym.