Atak niemiecki na Polskę

Atak Niemiecki na Polskę o świcie 1 września 1939 roku Niemcy zaatakowali . pierwsze niemieckie bomby spadły na uśpiony Wieluń , a wkrótce potem na inne miasta główne węzły komunikacyjne . W Gdańsku wybuch wojny obwieściły działa pancernika „Schleswig -Holstein”, który otworzył ogień na polską placówkę na Westerplatte. Jednocześnie niemieckie oddziały szturmowe zaatakowały budynek Poczty Polskiej w Gdańsku. Niemcy skoncentrowali swój atak na dwóch kierunkach . Przez Pomorze i z Prus wschodnich ku Warszawie nacierała Grupa Armii „Północ , a prze Śląsk ”i Małopolskę ku stolicy Polski następowała Grupa Armii „Południe” Zgodnie z tka wojną błyskawiczną główne ataki przeprowadzały jednostki pancerne wspierane z powietrza przez bombowce nurkujące. Oddziały polskie stawiły od początku zdecydowany , choć nie zawsze skuteczny opór . Na Pomorzu nierówną walkę podjęły załogi Westerplatte , Helu oraz Gdyni – Oksywia. Niemcom udało się jednak szybko przełamać stanowiska Armii „Pomorze” w Borach Tucholskich i zmusić ja do dramatycznego odwrotu . Mimo początkowych sukcesów pod Mławą po trzech dniach walki odwrót rozpoczęła również Armia „Modlin” . Pod mokrą koło Częstochowy niemiecka 4 Dywizja Pancerna uderzyła 1 września na pozycje Wołyńskiej Brygady Kawalerii . Walczący pieszo ułani okazali się jednak godnym przeciwnikiem i przez cały dzień skutecznie odpierali ataki czołgów, zadający przy tym przeciwnikowi znaczne straty . Na Śląsku Armia „Kraków” , wspierana przez byłych powstańców śląskich oraz harcerzy , 3 września musiała ustąpić z Katowic. Wielka Brytania i Francja początkowo zdecydowały się na interwencje dyplomatyczną , zadając od Niemiec wycofania wojsk z Polski . Dopiero 3 września rząd brytyjski , a po nim francuski wypowiedziały wojnę Hitlerowi . Deklaracja ta wywołała entuzjazm w walczącej Polsce . Powszechnie wierzono , że wojna potrwa kilka tygodni i zakończy się sukcesem sojuszników. Z radością powtarzano niesprawdzone informacje , jakoby samoloty brytyjskie bombardowały Niemcy , armia francuska przekroczyła Ren a kawaleria polska weszła do Prus Wschodnich . Rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Sojusznicy , wbrew s
Zobowiązaniom , nie przystąpili do zdecydowanych działań. Ograniczyli się do lokalnych akcji na granicy francusko-niemieckiej. Oraz do zrzucenia ulotek nad terytorium niemieckim. Jedyną konkretną formą pomocy dla Wojsk Polskiego było wysłanie do Rumunii statku z bronią , który zresztą został wkrótce zwrócony. Polska musiała kontynuować walkę samotnie , co w chwili przełamania frontu pod Częstochową i rozpoczęcia niemieckiego marszu na Warszawę stało się niezwykle trudne . Pobita Armia „Łódź” rozpoczęła chaotyczny odwrót , spotęgowany opuszczeniem jej przez dowódcę . Mająca wsparcie ja Armia „Prusy” , fatalnie dowodzona , a wkrótce porzuceniem prze generała Stefana Dęba-Biernackiego. Atak Radziecki i Postawa Rządu Polskiego W czasie gdy polskie dywizje odpierały niemieckie ataki , 17 września , w myśl porozumienia radziecko-niemieckiego. Armia Czerwona wkroczyła na ziemie polskie. Czyn ten jednak pozostawał w sprzeczności z układami , które rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich zawarł z państwem polskim . Obowiązywał przecież pakt o nieagresji , podpisano w 1932 roku . W oficjalnej nocie dyplomatycznej przekazanej polskiemu ambasadorami w Moskwie , Wacławami Grzybowskiemu , ludowy komisarz spraw zagranicznych Mołotow kłamliwie stwierdzał , iż krok ten został podyktowany upadkiem państwa polskiego , ucieczką z kraju władz Rzeczpospolitej oraz koniecznością chronienia interesów Związków Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz ludności ukraińskiej i białoruskiej. Wieść o wkroczeniu Rosjan zastała marszałka Śmigłego- Rydza nad granicą z Rumunią . Skąd miał kierować walikami z tak zwanym przedmieściu rumuńskim. Tutaj zmierzano oczekiwać akcji zachodnich sojuszników. Atak radziecki ostatecznie przekreślił te planu . W takiej sytuacji marszałek rozkazał swoim żołnierzom , aby przebijali się ku Węgrom lub Rumunii , podejmując walkę z nowym agresorem jedynie w razie prób rozbrojenia Polaków lub działań zaczepnych.