Charakterystyka Oskara - "Oskar i Pani Róża"

Oskar to główny bohater książki "Oskar i Pani Róża". Miał 10 lat, jednak wyglądał na 7. Mieszkał w szpitalu, ponieważ był chory na białaczkę. Koledzy nazywali go Jajogłowym.

Jego największa cecha to dojrzałość. Dzielnie walczył ze swoją chorobą. Potrafił oswoić się z nieuniknioną śmiercią. Interesowały go sprawy poważne, duchowe takie jak: śmierć, wiara, bóg. Ostatnie kilkanaście dni swojego życia spędził z Ciocią Różą, gdyż tylko ona miała odwagę rozmawiać z nim o tematach, które go frapowały. Oskar to opiekuńczy i wrażliwy chłopiec, o czym świadczył fakt, iż adoptował swojego starego misia oraz Ciocię Różę. Swoją szczerość i wyrozumiałość okazał podczas rozmowy z doktorem Düsseldorfem, w której przekonywał go, aby nie czuł się winny śmierci dzieci. Oskar nie bał się wyrażać swoich uczyć. Dowodem na to była jego postawa w stosunku do Peggy Blue. Chciał bronić Peggy przed duchami, co świadczyło o jego odwadze. Chłopiec był dobrym obserwatorem. Potrafił oceniać ludzi. Ujawniał to między innymi w wypowiedziach na temat swoich rodziców. Propozycja Cioci Róży, aby każdy dzień życia potraktował jak dziesięć lat pozwoliła mu odkryć uroki życia. Poznał czym jest miłość.

Moim zdaniem Oskar to wzór człowieka. Mimo swojego młodego wieku godnie przeżył życie, co wielu nigdy się nie udaje.