Charakterystyka Achillesa

Homer jest autorem greckiej epopei „Iliady”. Jest to opowieść o wojnie Greków z Trojanami. W „Iliadzie” narrator przedstawił wiele barwnych postaci ze strony Grecji jak i Troi. Jedną z nich była postać Achillesa.

Był on synem Peleusa i Tetydy. Jako niemowlę Achilles został obmyty przez Tetydę w wodach Styksu, co uczyniło go odpornym na ciosy, lecz przez nieuwagę matki wrażliwa pozostała jednak pięta, w którą trafił go śmiertelny strzał Parysa. Achilles był pierwowzorem herosa antycznego. Możemy się domyślać, że miał postawę muskularnego, przystojnego młodzieńca. Miał blond włosy, od których „bił blask”.

Nasz tesalski bohater był słynny wielkiego szacunku do przyjaźni a zarazem wielkiego okrucieństwa. Był porywczy i popędliwy i nie bał się nawet bogów, o czym moga świadczyć słowa:

„Gdy twe bóstwo człowieka zemsty się nie lęka
Gdybym - ci mógł, poznałbyś, jaka moja ręka”

Pomimo tego ze potrafił wystąpić przeciw bogom oni, a szczególnie Hera-królowa bogów i Atena-bogini mądrości wspierali jego postępowania.
Ten sam bohater był dzielnym wojownikiem. Styl jego walki nie przekładał się na jego cechy charakteru. W walce był nieustępliwy i okrutny. Przekładał krótkie, lecz aktywne i pełne chwały życie nad życie długie aczkolwiek pełne nudy i monotonne. Wolał walczyć i zginąć niż żyć długo i jak Parys być tchórzem, z którego wszyscy się śmieją.

Achilles był piękny i lubił się otaczać pięknymi rzeczami. Świadczą o tym słowa:

„Z piękną zbroją, przez władcę Hefajsta kowaną”

Tarcza Achillesa również piękna do dnia dzisiejszego wzbudza zachwyt wśród oglądających ją, a w tamtych czasach wzbudzała respekt i odwracała uwagę od walki.

Tesalski heros wierzył w siebie i w przyjaźń. Miał jednego, najbardziej zaufanego przyjaciela. Był mu wierny do końca swoich dni. Poprzysiągł zemsty i dotrzymał słowa. Po zadaniu pierwszej rany Hektorowi powiedział:

„Hektorze, przyjaciela mego gdyś obalił,
Jakżeś mógł sobie tuszyć, abyś się ocalił?”

Wyrok, jaki wydał na Hektora nie był godny wojownika pokroju Achilla. Zdewastował i zbezcześcił ciało. Na szczęście w porę się opanował po rozmowie z Prijamem. Przekonał on Achilla bardzo ludzką perswazją: „Pomnij na ojca swego, boski Achillesie”, aby pozwolił na wykupienie ciała Hektora przez jego rodzinę.

Nasz bohater wierny był tradycjom swoich przodków pomimo tego, iż jako ostatni je kultywował. Chyba jedną z najgorszych jest tradycja składania ofiar z pokonanych przeciwników Aleksandrowi Wielkiemu. Tradycje przestrzegane przez wojownika był okrutne i przeciwne do etyki ludzkiej.

Achilles jest postacią dyskusyjną. Każdy czytelnik może odbierać jego osobę inaczej. Z jednej strony jest okrutnikiem nie zasługującym na współczucie czy szacunek kogokolwiek. A z drugiej jest wspaniałym wojownikiem, dla którego ważna jest przyjaźń i honor. Achilles jest postacią złożoną, której nie można jednoznacznie ocenić. Trzeba dokładnie wczytać się w „Iliadę”, aby zrozumieć motywy jego postępowania. Achilles zawiera w sobie wiele dobra jak i wiele zła. Najtrafniejszym określeniem jego osoby był by wspaniały barbarzyńca i przy tym określeniu bym została.