Obrót bezgotówkowy

Polega na regulowaniu rozrachunków między podmiotami za pośrednictwem i pod kontrolą banku. Może być w formie:

a) polecenia przelewu – wystawia dłużnik, najczęściej w 4 egzemplarzach (A,B,C,D). Jest to polecenie przekazania środków pieniężnych z rachunku dłużnika na rachunku wierzyciela.

b) czeku rozrachunkowego (bezgotówkowego) - stanowi dyspozycję wystawcy czeku dokonania przelewu określonej sumy pieniężnej (kwoty, na którą czek został wystawiony| z rach zleceniodawcy na rachunek odbiorcy. Czek ten może być - na wniosek wystawcy – potwierdzony przez bank, co jest równoznaczne z rezerwacją odpowiedniej kwoty na jego pokrycie. Bank może też gwarantować pokrycie czeku bez względu na stan środków posiadacza rachunku.

c) akredytywy – jest to wyodrębnienie środków na rach. Dłużnika na ściśle określony cel, stosowana raczej pomiędzy kontrahentami mało znanymi, w trudnej sytuacji finansowej;

d) weksla – jest to zobowiązanie wystawcy lub wskazanej przez niego osoby do zapłacenia określonej kwoty w określonym czasie i miejscu;

e) okresowych rozliczeń saldami – mogą występować, gdy kontrahenci są dla siebie wzajemnie dostawcą i odbiorcą. Polega ono na kompensowaniu poszczególnych należności i zobowiązań występujących w pewnym okresie i ustalaniu salda podlegającego rozliczeniu.

f) rozliczeń planowych – stosuje się je przy stałych i częstych dostawach lub świadczeniach. W rozliczeniach tych dłużnik na planowane dostawy dokonuje w ciągu okresu zaliczkowych przelewów środkow. Ostateczna regulacja rachunków następuje okresowo, przez porównanie sum zaliczkowych, przelewów z wartością wykonanych dostaw w okresie objętym rozliczeniem.

g) Karty kredytowej – jest ona emitowana przez bank, zawiera elementy indentyfikujące ten bank i właściciela, limity wypłat i inne dane kontrolne. Jest ona używana do transakcji pieniężnych zamiast czeku lub gotówki.


Warunek przy rozliczeniach bezgotówkowych: przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) musi posiadać rachunek bankowy.