Akropol

Wszystko w Atenach wydaje się być wybudowane w odniesieniu do Akropolu, 156-metrowej skały, dominującej nad miastem. Jest dobrze widoczna z każdej części Aten. Białe kolumny Partenonu kontrastują z błękitem nieba, który nadal pozostaje nieśmiertelnym symbolem geniuszu człowieka. Wykopaliska archeologiczne za zboczu i płaskim wierzchołku ujawniły, że „Święta Skała” była po raz pierwszy zamieszkała w neolicie, tj. ok. 6000 lat temu. Najpierw Palazgowie, a później Jonowie przybyli tutaj, by się osiedlić. Mieszkali w jaskiniach, głównie wzdłuż północnej strony. W razie zagrożenia poszukiwali schronienia na szczycie. Także źródła przyciągały tutaj plemię za plemieniem. Z biegiem czasu mała osada rozprzestrzeniła się na sąsiednie rejony: Wzgórze Pnyks, Agore i Keramikos. Odbywało się to nieprzerwanie od VI w. p.n.e., kiedy Ateny osiągnęły Lykabet i Hymet.
Pierwsza kamienna świątynia powstała na początku VI w. p.n.e. zastępując starą drewnianą. Partenon był poświęcony bogini Atenie. Kilka rzeźb z tympanonu przechowuje Muzeum Akropolu. Podczas wojny z Persami (480-479 p.n.e.) akropol został splądrowany. To, co możemy oglądać dzisiaj powstało w dużej części za rządów Peryklesa, między 460-429 r. p.n.e. Przez cały okres średniowiecza Akropol pozostawał prawie nienaruszony.

PARTENON:
Partenon jest świątynią dziewicy Ateny (w greckim „parthena”). Zbudowany jest z pendelickiego marmuru. Znany jest na całym świecie ze swej doskonałej prostoty i genialnego kształtu. Budowla jest wzniesiona w stylu doryckim. Partenon był budowany przez 15 lat (447-432 r. p.n.e.).

ŚWIĄTYNIA ATENY NIKE:
Delikatna i pełna wdzięku budowla na prawo od Propylejów (monumentalnego wejścia na Akropol) to świątynia Ateny Nike, znana także jako świątynia „Bezskrzydłego Zwycięstwa”. Zbudowana w V w. p.n.e. dla uczczenia greckich zwycięstw nad Persami. Fryz przedstawia sceny z tych bitew. W tej małej świątyni Ateńczycy składali hołd Atenie bez skrzydeł, tym samym nie mogła ich opuścić.

ERECHTEJON:
Erechtejon jest od razu poznawany po wspaniałych Kariatydach (Korach) – młodych kapłankach, które podtrzymują dach świątyni swoimi głowami. Był on poświęcony mitycznemu królowi – bohaterowi Erechteusowi (który później identyfikowany był z Posejdonem). Ateńczycy mówili, że w tym miejscu Atena i Posejdon walczyli o opiekę nad Atenami. Atena zwyciężyła, ponieważ wydobyła z ziemi drzewko oliwne.