Charakterystyka Tristana.

Tristan jest jednym z dwojga głównych bohaterów książki pt. ?Tristan i Izolda?
Był on synem króla Riwalena zmarłego podczas jednej z bitew stoczonych diukiem Morganem i królowej Blancheflor, która zmarła zaraz po jego urodzeniu. Był on wychowywany początkowo przez marszałka jako jego dziecko, a gdy skończył siedem lat został oddany pod opiekę nauczycielowi o imieniu Gorwenal.
Tristan wyrósł na dorodnego młodzieńca. Był bardzo wysoki i postawny, jak przystało na prawdziwego rycerza. Miał też włosy w kolorze ciemny blond.
Dominującą cechą charakteru Tristana była wielka odwaga, którą nie raz okazywał w walkach i w swoim postępowaniu. Był również honorowy, sprytny, przebiegły i bardzo szybko się uczył np. gry na harfie, a także bardzo zaradny.
Młodzieniec był szanowany w swoim środowisku ludzie go kochali, gdyż zawdzięczali mu wiele rzeczy. Między innymi to, że wiele razy ich ocalił np., walcząc z Marhołtem. Był przystojny dlatego też podobał się wielu kobietom, a mężczyźniczuli do niego sympatię.Gorwenal nauczył Tristana "wszelakiej sztuki? która przystoi baronom". Tristan potrafił władać kopią, mieczem, tarczą i łukiem, miotać kamienne pociski i przeskakiwać przez szerokie rowy, a także nienawidzić kłamstwa i zdrady, wspomagać słabych i dotrzymywać słowa Poznał także rozmaite melodie, opanował grę na harfie i tajniki sztuki myśliwskiej.
Moim zdaniem Tristan zasługuje na miano rycerza godnego naśladowania Być może wiele osób się ze mną nie zgodzi mówiąc, że przecież złamał kodeks rycerski okłamując swego pana. Ale spójrzmy na ten problem z drugiej strony. Tristan był bohaterem tragicznym, od początku skazanym na cierpienie. Musiał on wybierać między równoważnymi wartościami. Obydwoje wiedzieli, że grzeszą i z tego powodu bardzo cierpieli. Nie zapominajmy, że Tristan także kochał Marka, ale jeszcze bardziej cierpieli kiedy próbowali wyrzec się swojej miłości. Na koniec dodam, że nawet rycerz ukazany w tym romansie rycerskim J. Bediera nie jest bez wad, ponieważ jest on tylko człowiekiem postawionym w bardzo trudnej sytuacji - wyborem między śmiercią a hańbą. Pamiętajmy także, iż Bóg wybaczył im te uczynki gdyż nie były spowodowane ich winą.