Być zawsze sobą –to łatwe czy trudne? W jaki sposób być zawsze wiernym sobie?

W dzisiejszym świecie każdy z nas musi dostosowywać swoje zachowanie do odpowiedniej sytuacji. Nasze postępowanie jest odmienne w różnym otoczeniu, miejscu, towarzystwie. Czy tak naprawdę łatwo jest nam być zawsze sobą?
Kiedy przychodzimy do szkoły ? zmieniamy swoje zachowanie, jesteśmy grzeczni, bo przecież to szkoła ? nie wypada się zachowywać tak jak na podwórku. Kończą się bluzgi, chowane są papierosy, każdy udaje przykładnego ucznia. Podczas gdy większość taką postawę przyjmuje jedynie w murach szkoły. Dlaczego tak się dzieje? Bo pani profesor obniży ocenę z zachowania, bo nauczyciel powie rodzicom, bo po prostu tak nas nauczono.
W szkołach, na podwórku ? odmienność? Czy to w ogóle możliwe? Nowe buty Nike, spodnie z house, cropa ? to co modne. W rękach gadżety ? komórki, mp3. Co się dzieje jak pojawi się ktoś, kto ma własny styl? W większości przypadków okazanie swojej indywidualności jest równoznaczne z odtrąceniem przez grupę.
Żeglarstwo, zabawa w konstrukcję maszyn, wynalazków, tworzenie petard, rakietek z materiałami wybuchowymi, konstrukcja szybowców - co dzisiaj myślą rówieśnicy o siedemnastolatku z takimi pasjami? Pomyślą, że jest dziwny, odmienny, inny. Nie interesuje się komputerami, samochodami, piłką, gadżetami ? nie pasuje do nas. Jednak ja uważam, że on po prostu jest sobą. Z uśmiechem na twarzy mówi o kolejnym pomyśle, o tym jak przebiega jego realizacja. Nie wstydzi się tego, nie załamuje się kiedy mówimy, że znowu wymyślił głupotę ? po prostu to robi ? a potem zadziwia nas efektem. To prawdziwa indywidualność, człowiek, który od początku jest sobą i nie wstydzi się tego.
Czy jednak stać nas na takie zachowanie? Czy nie boimy się braku akceptacji? Czy nie przeraża nas myśl, że kiedy przestaniemy zachowywać się tak, jak chcą nas widzieć inni, stracimy wiele w ich oczach. Myślę, że większości nas nie jest na to po prostu stać. To zbyt wiele, by utracić przyjaciół, zostać odtrąconym.
Być zawsze sobą? Przenieśmy się kilkanaście lat wstecz. Polska podległa komunistom. Większość społeczeństwa przyjęła to z niechęcią, ale nie próbowała przeciwstawić się władzom. Byli jednak tacy ludzie ?po upływie czasu nazwano ich bohaterami ? którzy nie bali się wyrażać swojego zdania, tego co czuli, tego co chcieli ? mówili to, mimo wielu represji, prześladowań i aresztowań. Doprowadzili do wolności w naszym kraju. Dzisiaj uczymy się o części z nich na lekcjach historii. Są to ludzie, którzy w obliczu tragicznego losu narodu, potrafili zachować własną tożsamość, tożsamość Polaków.
A dzisiaj? Politycy mydlą nam oczy przedwyborczymi wizjami cudów w Polsce. Pokazują się w telewizji z rodzinami, jako przykładni obywatele. Mówią pięknymi słowami trafiającymi w odbiorców. Udając ludzi pomocnych, prawych, godnych zaufania, kryjąc pod maską chęć władzy, potęgi i profitów robią wszystko abyśmy na nich zagłosowali. Później maski te trafiają do kosza wraz z przedwyborczymi obietnicami. Nie są już potrzebne ? cel został osiągnięty. Wrócą do łask kiedy będą zbliżać się kolejne wybory.
Jednak czy my jesteśmy lepsi od tych polityków? Czy tylko wmawiamy sobie, że tak jest i nie chcemy przyjąć do świadomości prawdy. W kraju, którego 90% obywateli deklaruje się jako katolików, ilu z nich widzimy na niedzielnej mszy? A ci, których tam spotykamy?. Chodzą tam dla wiary, czy dlatego aby sąsiedzi zobaczyli, że są pobożni. W kościele wyznajemy wiarę, słuchamy o pomocy bliźniemu. Ilu takich ?katolików? po niedzielnej mszy byłoby gotowych wrzucić kilka groszy dla biednej osoby, a tym bardziej pomóc w czymkolwiek. Owszem ? pomagamy ? jeżeli nasze nazwisko zostanie wyróżnione, jeżeli mamy w tym jakiś zysk. A gdzie jakakolwiek postawy altruistyczne? Pobożność, hojność, kultura, opanowanie, ofiarność, pomoc ? to maski, które przyjmujemy w zależności od sytuacji, od korzyści które przyniesie założenie jej. W jednej chwili je zakładamy, po chwili umykają z naszych twarzy.
Jak być wiernym sobie? Łatwo to powiedzieć. Realizacja wymaga od nas o wiele więcej wysiłku. Przede wszystkim należy nie oglądać się na innych, robić to co podpowiada nam rozum i serce ? a nie reklamy i to co sądzą inni. Mieć własne zdanie, bronić go, nie pozwalać na wpływ innych do tego co robimy. Liczyć się z krytyką, wysłuchiwać jej, z tej konstruktywnej wyciągać wnioski. Nie dopasowywać się do innych ? jak chcą niech się dopasują do nas. Jeżeli utracimy przez to przyjaciół ? nie ma co się łamać. Ci co odrzucili nas przez odmienność nie byli prawdziwymi przyjaciółmi. Trzeba znaleźć nowych, tym razem tych prawdziwych.