Analiza i interpretacja wiersza Marii Konopnickiej ”Pieśń o domu”.

Tematem wiersza Marii Konopnickiej "Pieśń o domu" jest dom rodzinny. Dom rozumiany jest tutaj w szerszym znaczeniu, a mianowicie jako Ojczyzna. Podmiot liryczny zadaje liczne pytania czytelnikowi wyrażając w ten sposób swoją troskę o przyszłość domu "Ojczyzny. Wiersz składa się z sześciu, cztero - wersowych zwrotek.

W pierwszej zwrotce podmiot liryczny pyta, czy kochamy swój rodzinny dom. Dom ten opisem przypomina nam, jakże charakterystyczny obraz z utworów Jana Kochanowskiego (dom w cieniu starych szumiących lip).

W drugiej zwrotce mowa jest o dziejach narodu Polskiego zapisanych na kartach historii. "Dach" opowiada o przejściach i walkach o niepodległość ojczyzny "Co wita cię z cierniowych dróg".

W trzeciej zwrotce przedstawiony jest pejzaż ojczysty. Ojczyzna jawi się nam jako kraj pełen "skoszonych traw, płowych zbóż, wilgotnych olch i dzikich róż".

W czwartej i piątej zwrotce ciemny bór opowiada o dramatycznej historii narodu i przelewie krwi. W tamtych czasach nie wolno było mówić jasno i otwarcie o walce narodowowyzwoleńczej. Dlatego też pewne treści zostały ukryte i przedstawione w formie aluzji do rodzinnego domu. Takiego prawdziwego pięknego budynku z dużym starym dachem, omszałymi wrotami i starym progiem.

W ostatniej zwrotce podmiot liryczny wyraża troskę o los i przyszłość domu, czyli Ojczyzny. Zwraca on się do Polaków, patriotów z prośbą, aby nie wyrzekali się jej i nie zaniedbywali. Jeśli zajdzie taka potrzeba walczyli o nią i zostawili "serce w ojczystych ścianach".

Podmiot Liryczny chce, aby Polacy pamiętali o swoich korzeniach i kultywowali tradycje narodowe. Apeluje o zachowanie postawy patriotycznej, lojalności, służby i oddania Ojczyźnie.

Wiersz napisany jest językiem ezopowym, którego używano w XIX wieku. Ezopowy język określa zawoalowany sposób pisania o sprawach, o których władze zabraniają mówić lub nakazują je oceniać według własnych norm i dyrektyw. Związane to było z istnieniem cenzury w owych czasach. Jednak czytelnicy doskonale interpretowali zawarte w nim wzmianki, aluzje i półsłówka.