Dzieciństwo i młodość
Aleksander Graham Bell urodził się 3 marca 1847 roku w Szkocji, w Endenburgu, a zmarł 2 sierpnia 1922 roku w swoim domu w Kanadzie. Był najstarszym dzieckiem Elizy i Aleksandra Grahama Bella. Wynalazca, pomimo tego, że nie był głuchy, uczył się w szkole dla głuchoniemych, zresztą pewnie tylko dla tego, że jego ojciec był właścicielem i dyrektorem budynku. To właśnie tam nauczył się języka migowego oraz czytania z ruchu warg. Po ukończeniu szkoły, młody Aleksander rozpoczął naukę na Politechnice w swoim rodzinnym mieście, potem zaczął robić tam karierę naukowa. Z wykształcenia Bell był lekarzem i nauczycielem dla głuchoniemych. Aleksandra już od wczesnego dzieciństwa fascynowała elektryczność i możliwość zastosowania jej do przenoszenia i wzmacniania dźwięku. Jego życiową pasją było skonstruowanie urządzenia, które pozwoliłoby słyszeć osobom niedosłyszącym. Inspiracją tego pomysłu z pewnością była jego matka-osoba słabo słysząca, a wiarę dała mu "Epoka pary i elektryczności". Telefon był w takim razie "produktem ubocznym" w realizacji marzenia Bella.
Wyjazd do Kanady
W 1870 roku Bell bardzo ciężko zachorował na zapalenie płuc. Na szczęście wyzdrowiał i wyjechał do Kanady na rehabilitacje po chorobie. W trakcie leczenia (1872 r.) zaproponowano mu stanowisko profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie, to właśnie tam poznał przyszłą żonę Mabel Hubbard. Już wtedy stało się oczywista sprawa, że Bell już nigdy nie wróci do swojego rodzinnego miasta. Ojciec Mabel był bardzo zamożnym człowiekiem i widząc w pomyśle zięcia nadzieję dla swojej córki, która podobnie jak matka Bella była osobą niedosłyszącą sfinansował pierwsze małe laboratorium. Przy pracy w laboratorium pomagał mu Tomas Watson. To właśnie do niego Bell wykonał pierwszą rozmowę telefoniczną, gdy wylał na spodnie kwas z baterii. Wypowiedziane przez telefon słowa brzmiały: "Panie Watson, proszę tu przyjść, potrzebuję pana" ("Mr. Watson -- come here -- I want to see you."). To wiekopomne, jak się okazało, wołanie Bell odnotował w swoim dzienniku laboratoryjnym 10 marca 1876 roku. Słowa te przeszły już do historii ludzkości.
Jak powstał telefon?
Pierwszymi owocami pracy w laboratorium była słuchawka i mikrofon. Dzięki elektrycznemu połączeniu powstało urządzenie wzmacniające głos. Było ono jednak zbyt duże wymagały zbyt dużych źródeł zasilania, aby można je przenosić. Praca nad tym urządzeniem trwała ponad trzy lata, nieraz Aleksander pracował po nocy, nie dziwmy się, więc że Bell był niezadowolony z swoich rezultatów. Jednak jego żona podsunęła mu pomysł, aby połączyć słuchawkę z mikrofonem. Dwa takie wynalazki połączone ze sobą, za pomaca kabla dały w rezultacie możliwość porozumiewania się na odległość. Aleksander nazwał to urządzenie Telefonem (tele - zdalny, phonetics - fonetyka - mowa). Rysunek z lewej strony pochodzi z dziennika (patrz załącznik), z laboratorium Grahama
Z powyższego rysunku można zauważyć, że pierwszy telefon nie miał tarczy, ani dzwonka. Wszystkie rozmowy odbywały się za pośrednictwem operatora, który łączył mówiącego z żądanym abonentem, a zasadę działania telefonu można wyjaśnić w ten sposób:
" Użyta w telefonie diafragma, czyli membrana, była tak delikatna, że drgała pod wpływem ludzkiego głosu. Bell umieścił ją obok elektromagnesu. Wibracje diafragmy prowadziły, do zmian w polu magnetycznym, a w konsekwencji do zmian natężenia prądu elektrycznego w obwodzie elektromagnesu. Dołączona do układu bateria miała za zadanie wzmocnić, przesyłany na odległość, sygnał. Na drugim końcu drutu sygnał był zamieniany ponownie w drgania przez podobne urządzenie. Zdjęcie pierwszego aparatu Bella przedstawia rysunek 2 (patrz załącznik).
Trudne początki i wielki sukces
Początkowo telefon nie wzbudził większego zainteresowania, a próby sprzedania tego urządzenia zakończyły się niepowodzeniem. Wszystko zmieniło się po wystawie w Centennial Exposition w Filadelfii. Tutejsi sędziowie tak bardzo zachwycili się wynalazkiem, że Bell dostał 50000 dolarów od Filadelfijskiego Towarzystwa Naukowego i rozpoczął z teściem produkcję swojego wynalazku. Tak powstała rodzinna firma Bell Telephone Company, która później została przekształcona w AT&T.
Jeszcze więcej wynalazków
Wynalazca telefonu nie spoczął jednak na laurach. Po osiągnięciu sukcesu Aleksander założył sieć laboratoriów, które po śmierci wynalazcy nazwano je Bell Laboratories. W ciągu następnych lat skonstruował wiele urządzeń, w tym także wymarzonego aparatu słuchowego dla głuchych. Osiemnaście z nich było pomysłem Aleksandra Grahama Bella, a w dwunastu innych był współautorem.
W podeszłym już wieku Aleksander Graham Bell zaczął interesować się lotnictwem i samolotami. Sponsorował on dwóch braci Wright. To właśnie dla nich wymyślił uchylne klapy skrzydeł sterowanych przez stalowe linki. Wpadł również na pomysł, aby do samolotu przyczepić pływaki zamiast kół, w ten sposób wymyślił hydroplan.
Wynalazca jest również współzałożycielem Science i National Geographic - dwóch bardzo znanych czasopism w dzisiejszy czasach.