Co łączy, a co dzieli bajki i satyry Ignacego Krasickiego?

Ignacy Krasicki jest wielkim poetą oświecenia. W swoim dorobku posiada bajki, satyry, wiersze, powieści oraz komedie. Dzięki uniwersalnej wymowie jego dzieł, wciąż budzi podziw u czytelników.
W satyrach Krasickiego odnajdujemy świat oraz ludzi pokazanych w krzywym zwierciadle. Zauważamy wiele ich wad i przywar. Poeta bada zagadki ludzkiej natury pomagając sobie żartem i dowcipem. Przedstawia też realia XVIII-wiecznej Polski ? hulańczego życia sarmatów. Autor często zestawia je z tradycją kraju przodków. Refleksja zawarta w satyrach jest ponadczasowa i staje się wskazówką dla innych pokoleń.
W ?żonie modnej? pokazana jest moda na cudzoziemskie nawyki. Dama, która wzoruje się na Francji doprowadza do bankructwa swojego męża. Wszystko w domu zmienia: zwalnia służbę, przemeblowuje dom. Powoduje ona załamanie nerwowe swojego wybranka.
Zawarte w satyrach środki stylistyczne są wzbogacone w dialogi z żywą narracją. Poeta umieszcza również pytania retoryczne, wykrzyknienia oraz kontrast. Nie boi się wyolbrzymiać i przerysowywać wad ludzkich. Dzięki tym zabiegom pokazuje, że nie godzi się na pijaństwo, rozrzutność i prostactwo.
Natomiast w bajkach znajdziemy szarość, wady i smutek życia ludzkiego zabarwione jednak humorem. Poeta w bajkach przedstawia realia życia ludzkiego w sposób prosty, zrozumiały dla ludzi. Pokazuje rzeczywistość w sposób dokładny i precyzyjny. W swoich utworach opisuje różne typy przywar ludzkich, które następnie ostro krytykuje. W morałach zawiera wiele prawd filozoficzno ? moralnych.
W bajce pt.: ?Malarze? autor ukazuje ludzką pychę i próżność. Uważa, żeby zarobić nie trzeba wcale wskazywać prawdy, wystarczy namalować to, co klient chce zobaczyć. Prawo silniejszego zostało opisane w ?Jagnię i wilcy?. Zawsze słabszy narażony jest na represje ze strony wytrwalszego.
Bajki wydane w roku 1779 mają budowę epigramatyczną. Nawiązują do motywów ezopowych. Ich podstawą jest kontrast oraz są zakończone morałem.
W ?Hymnie do miłości ojczyzny? odnajdziemy uroczystą pieśnią pochwalną o charakterze apostroficznym. Podmiot liryczny zwraca się do Ojczyzny oraz do jej miłości. Zawarte w niej antytezy, anafory oraz epitety kierują naszą uwagę w stronę spraw podniosłych w ważnych.
Reasumując satyry oraz hymn Krasickiego zostały napisane narracyjnie ? są długie, natomiast bajki ze wczesnej twórczości ? epigramatycznie, krótko. W utworach z 1779 roku bohaterami są głównie zwierzęta, w innych dziełach znajdujemy przedstawienie problemu pod postacią ludzi.
Jednocześnie oba gatunki literackie pokazują wady społeczeństwa polskiego oraz upadek moralny szlachty. Dawały dobry przykład i bawiąc opisywały jak można zmienić siebie. Nauka społeczeństwa była dla niego najważniejsza. Demaskował obłudę, pijaństwo, pogoń za cudzoziemską modą, Ograniczał się do spraw wyłącznie obyczajowych, pomijając problemy polityczne.
Uważam, że jest poetą, który dużo zmienił w polskiej literaturze. Jego dzieła nie tylko pozwalają nam się pośmiać, ale też poznać zwyczaje ludzi na tle historycznym.