Istota tragedii greckiej na podstawie "Antygony".

Na podstawie Antygony Sofoklesa napisz wypracowanie, co jest istotą tragedii greckiej.

Tragedia to utwór dramatyczny o silnie zarysowanym konflikcie moralnym, ideowym, psychologicznym prowadzącym nieuchronnie do klęski wybitnej i szlachetnej jednostki. Powstała w starożytnej Grecji.

Istotą tragedii greckiej jest przeciwstawienie się takich samych racji, pomiędzy którymi nie można dokonać wyboru i dlatego każde posunięcie bohatera prowadzi do katastrofy.

Najwybitniejszym przedstawicielem tragedii greckiej jest Sofokles, napisał około stu dwudziestu dramatów, z których zachowało się zaledwie kilka Jako nowator teatru wprowadził na scenę trzeciego aktora i dekorację, oraz przede wszystkim wzbogacił tragedię i jej stronę psychologiczną.

Najświetniejszym utworem Sofoklesa jest Antygona, zwana chlubą teatru greckiego. W Antygonie w domu, Lajosa dochodzi do konfliktu między Antygoną i królem Kreonem. Ten konflikt jest tragiczny dwóch przeciwstawnych racji: racji Kreona i racji Antygony. Przeciwstawne, równorzędne racje, pomiędzy którymi nie można dokonać wyboru i każde posunięcie bohatera prowadzi do kłótni.

W wyniku tego starcia Antygona ponosi śmierć; ale śmierć ta jest zarazem moralnym zwycięstwem nad Kreonem. Zwycięstwo Kreona oznacza jego straszliwą przegraną.

Porządek boski w imię, którego Antygona wydała walkę Kreonowi zwyciężył nad porządkiem ustanowionym przez człowieka; prawa natury i wola bogów okazały się silniejsze niż rozporządzenia władcy. Bohaterowie Eteokles i Polinejka, którzy byli synami Edypa i Jokasty, bronią przeciwstawnych racji. Rozum przeciwstawiają miłości, a prawo ludzkie - prawu boskiemu, dlatego racje obu stron są równorzędne i prowadzą do nieuchronnej klęski bohaterów. O losie bohaterów tragedii greckiej decyduje przeznaczenie, czyli fatum, ślepy los

Istotą tragedii greckiej jest:
- Nemezis miała ukazywać rzeczywistość prawdopodobną – nieszczęście Antygony, problem dotyczący zakazu Kreona.
- Katharsis nie prowadziło do uszlachetnienia uczuć, ale wyzwolenia się z nich, doprowadzało do osiągnięcia stanu spokoju wewnętrznego – postawa Antygony do nieżyjącego brata, troska o jego los po śmierci, o to, że nie będzie pochowany tylko porzucony z nie możnością zawitania do Hadesu. Jej postawa jest pełna uczucia i litości.
- Wina tragiczna inaczej zbłądzenie, do której dochodzi pomimo troski bohatera o zachowanie niewinności – np. Edyp