Opis obrazu "Madonna Sykstyńska"

Obraz zatytułowany "Madonna Sykstyńska" został namalowany przez Rafaela Santii w latach około 1513 - 1514 olejem na płótnie.

Dzieło Santiego o wymiarach 265 × 196 cm jest eksponowane w Galerii Starych Mistrzów w Dreźnie.

Można go podziwiać na wystawie we wspomnianej wyżej galerii.

Obraz ma układ prostokątny pionowy, kompozycję symetryczną w kształcie piramidy, kreskę bardzo wyrazistą dzięki niej widać wyraźnie postacie.

Barwy nadają wyrazistość postaciom. Czerwienie i oranże w przedstawieniu stanowią przeciwwagę dla zieleni i błękitów. Zastosowane kontrastowe oświetlenie i dynamiczny układ szat postaci zapowiada barok.

Światło pada na głownie postacie, czyli kobietę z dzieckiem.

Obraz przedstawia kobietę z dzieckiem stojącą na środku obrazu. Po jej lewej stronie klęczy kobieta kierująca wzrok w dół. Po lewej stronie matki z dzieckiem klęczy mężczyzna, patrząc na dziecko.
U dołu obrazu, przed kobietą z dzieckiem namalowano dwa aniołki "opierające się" o ramę obrazu.

Kompozycja mimo to, iż oparta na założeniach renesansowych nie jest statyczna, ruch wprowadza wiatr, który wprawił w ruch szaty Madonny i świętych. Wszystkie postacie widzimy z bliska na pierwszym planie, tło stanowi przestrzeń nieba, w której dostrzegamy dziesiątki eterycznych twarzyczek dziecięcych - anielskich. Całość została obramiona upiętymi z boków obrazu zasłonami, co sprawia wrażenie teatralności. Nowatorskie jest umieszczenie całej sceny nie na ziemi jak dotąd, ale w przestrzeni nieba. Zza kurtyny wyłania się Madonna pokazująca swego Syna. Stąpa ona po chmurach otoczona świętymi i aniołami oświetlona niezwykłym światłem. Jednocześnie ważna rola w wymowie dzieła przypada papieżowi Juliuszowi II pod postacią św. Sykstusa II, który adoruje Jezusa i Jego Matkę. Zaś po prawej stronie stoi Św. Barbara patronka umierających.
Rafael zrywa w tym obrazie z renesansową tradycją umieszczania Jezusa i świętych w naturalnej scenerii. Święte osoby znajdują się w przestrzeni abstrakcyjnej, której niezwykłość podkreśla nadnaturalne światło i dwa anioły. Tło stanowią chmury, częściowo przechodzące w delikatnie zarysowane anielskie twarze.

Obraz jest namalowany w zróżnicowanej - moim zdaniem - kolorystyce. Nawiązuje do treści biblijnej. Oglądając dzieło mam wrażenie sceny teatralnej. Podziwianie "Madonny Sykstyńskiej" Wprawia mnie w dobry nastrój. Pała ciepłem, dobrą energią, tylko czy każdy potrafi to dostrzec?