profil

Akcja pod Arsenałem - opis.

poleca 85% 138 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Akcja książki "Kamienie na szaniec" toczy się w okresie II wojny światowej. Opowiada o losach młodzieży, dla której ważna była przyjaźń,życzliwość i patriotyzm. Życie, walka i śmierć stały się częścią historii Polski. Tymi ludźmi byli harcerze, członkowie Szarych Szeregów m.in.: Rudy, Alek i Zośka. Walczyli o wolność naszej ojczyzny.
Na początku ich walka polegała na Małym Sabotażu, gdzie dowodzili drobnymi akcjami, jak akcja fotograficzna, akcja przeciw "Paprockiemu", kinowa i "afera Kopernikowa" znana na całym świecie. Akcje te kończyły się jednak tragicznie dla uczestników. Czasami zdarzały się wpadki poprzez nieuwagę, zbytnią pewność siebie, osób które np. nosiły notatki dotyczące akcji. Naraziły innych na ogromna niebezpieczeństwo, a nawet śmierć. Taką osobą zapewne był Heniek, którego gestapo aresztowało, a dzięki szczegółowym notatką, które nosił przy sobie zatrzymano także Rudego. Zabrano go wraz z ojcem na Pawiak. Tam wypytywali go o przyjaciół, jednak nic nie mówił, za co gestapowcy go brutalnie bili. Gdy przyjaciele dowiedzieli się o aresztowaniu Janka, natychmiast postanowili o jego odbiciu. Pomóc miał w tym Wesoły, który sprzedawał czekoladki "Wedla". Jego pierwszym zadaniem było podać kiedy i jak przewożony będzie Rudy z Szucha na Pawiak. Odbicie przeprowadzał oddział Zośki, bez przywódcy, który jednak był zbyt emocjonalnie związany z tą akcją, dlatego odsunięto go od niej. Gdy nadjeżdżała więźniarka, Alek wyciągnął pistolet, a szofer wystraszył się i uciekł. Z auta uciekło dwudziestu pięciu więźniów, ostatni wyczołgał sie Rudy. Kiedy Alek poczuł nagle silne uderzenie w brzuch, więc zaczęli natychmiast uciekać. Jednak był na tyle wytrzymały, że zdążył wyciągnąć z kieszeni granat, który rzucił w bramę Arbeisantu. Po powrocie do domu lekarze, którzy przybyli, stwierdzili, że Alek jest w bardzo ciężkim stanie, chociaż miał wspaniałe samopoczucie. Los chciał, że obaj przyjaciele Rudy i Alek zmarli tego samego dnia na skutek brutalnego traktowania przez gestapo.
Zośka był zmartwiony tym, że stracił swych najlepszych przyjaciół, których bardzo kochał, to była dla niego największa porażka. A zwycięstwem było to, że pokazali Niemcom, że dla nich ważna była przyjaźń i patriotyzm oraz to, że w trudnych i ciężkich chwilach potrafili się zorganizować i walczyć w imię wolnej Polski.

Praca na 4

Czy tekst był przydatny? Tak Nie
Opracowania powiązane z tekstem

Czas czytania: 2 minuty