Kiedy piszemy i wysyłamy listy?

List jest tak stary, jak stare jest samo pismo. Kiedy ludzie nauczyli się zapisywać słowa, to próbowali je także przesyłać na mniejsze lub większe odległości. Najstarsze znane listy były pisane pismem klinowym ipochodzą z ok. 2400-2200r p.n.e.
Dawno temu pisano pisano listy na tabliczkach drewnianych,glinianych lub kamiennych. W Egipcie do tego celu używano papirusu a w Indiach i Chinach liści palmowych.
Wszystkie jednak te listy wysyłane dawniej, bądź w dzisiejszych czasach maja jeden wspólny cel : poinformowanie drugiej osoby o jakimś wydarzeniu, w ktorym ona sama nie brała udziału.
Istnieje wiele rodzajów listów, pisanych w różnych okolicznościach i nie sposób o wszystkich tu wspomnieć. Spróbuję jednak o kilku napisać.
Możemy np spotkać się z określeniem "list gończy" - w ktorym sąd wzywa do ujęcia jakiegoś groźnego przestępcy. Na pewno słyszeliśmy też o " Listach Papieskich " np do młodych, do dzieci, do ludzi pracy itp. Należą one, podobnie jak homilie i przemówienia, do nauczania papieskiego. Kiedy poznawaliśmy sylwetkę Henryka Sienkiewicza spotkaliśmy się z " Listami z podróży ". Pisarz opisywał w nich Amerykę, życie nowojorczyków, wygląd miasta. Listy jego były publikowane w ówczesnych czasopismach. Pisarz chciał w ten sposób powiedzieć rodakom, że Ameryka wcale nie jest taka cudowna, a Nowy Jork to miasto bez tradycji takich jak Kraków, czy Warszawa.
Podonie teraz, w czasch obecnych, kiedy wyjedziemy z domu np gdzieś na wakacje, piszemy do rodziców listy. opisujemy w nich miejsca, które z2iedziliśmy, zobaczyliśmy, co nam się bardziej podobało, a co mniej. W takich listach opowiadamy o zawartych nowych przyjaźniach. Często też piszemy, że tęsknimy za rodziną.
Żeby napisać do kogoś list wcale nie trzeba daleko wyjezdzać. Można korespondować np z ciocią lub babcią, która mieszka w innej miejscowości. Z naszego listu na pewno ucieszy się koleżanka, która wyprowadziła się do innego miasta. Warto też wymieniając listy, podtrzymywać znajomości zawarte podczas wakacyjnych podróży, wycieczek itp. Takiej " listownej " przyjaciółce opisujemy często, co się wydarzyło w naszym życiy, jak nam idzie w szkole. Możemy opowiedzieć o wycieczce klasowej, czy wypadzie z koleżankami do kina. Jednym słowem o wszystkim, o czym można poplotkować z najbliższą osobą.
Tego rodzaju listy są chyba najczęściej spotykane w naszym uczniowskim życiu. Kiedy jednak w przyszłości będziemy szukać pracy, to do wybranych instytucji napiszemy list motywacyjny. Musimy w nim podać dlaczego właśnie chcemy pracować w tej firmie. Taki list napiszemy zwięźle, stylem urzędowym, unikając zbyt serdecznych zwrotów.
Łatwo więc można zauważyć, że listy towarzyszą nam niemal przez całe życie. Spotykamy się z nimi na co dzień, prywatnie, w oficjalnej korespondencji, a także w literaturze. Właściwie do czasu wynalezienia telefonu i internetu, był to jedyny sposób na porozumiewanie się ludzi na odległość.
Teraz listy coraz częściej są zastępowane SMS - ami, mailami, ale czy poczta elektroniczna może równać się listem pisanym własnoręcznie, na ładnej papeterii ? Taki odręczny list jest bardziej osobisty, on jest nami przesiąknięty, po prostu taki list ma duszę.