Analiza Mazurka Dąbrowskiego

Hymn narodowy jest pieśnią patriotyczną o zasięgu ogólnonarodowym, stanowiącą obok flagi i godła najważniejszy symbol państwowy zapisany w konstytucji i ściśle określony ustawą. Nie inaczej jest z Polskim hymnem. Pieśń Legionów Polskich we Włoszech, bo tak pierwotnie brzmiała nazwa Mazurka Dąbrowskiego została napisana przez Józefa Wybickiego w Reggio między 16, a 19 lipca 1797 roku. Powodem do jej napisania stał się wymarsz polskich legionistów z Włoch w kierunku Polski razem z kampanią napoleońską i uroczystości temu towarzyszące. Podkładem muzycznym stał się tradycyjny Polski mazurek podlaski, który idealnie komponował się wraz ze słowami w jedną spójną marszową pieśń. Przez wiele lat Mazurek Dąbrowskiego przechodził metamorfozę słowną i strukturalną. Zamieniono liczne wyrazy i przestawiono zwrotki także dzisiejsza wersja dość mocno różni się od oryginału. Po wkroczeniu armii Napoleona w 1806 roku do Warszawy wydany został pierwodruk hymnu. Pieśń śpiewana była podczas powstania listopadowego (1830), styczniowego (1863), szybko została więc zakazana w zaborze rosyjskim i pruskim, co wzmocniło przywiązanie ludu polskiego do tej pieśni. Apogeum popularności pieśń ta osiągnęła przez jej przekłady na języki obce, m.in. francuski w 1829 r., niemiecki w 1830 r., angielski w 1833 r. i parafrazy obcojęzyczne. Zyskała przez to wielką popularność międzynarodową. Przez wiele lat "Mazurek" współzawodniczył z kilkoma innymi pieśniami pretendującymi do miana hymnu narodowego: w latach 1860-62 z "Boże, coś Polskę" Antoniego Felińskiego, od 1848 roku z "Chorałem" Kornela Ujejskiego i po roku 1910 z "Rotą" Marii Konopnickiej. Jednak w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości żadna z wyżej wymienionych pieśni patriotycznych nie została oficjalnie uznana za hymn państwowy. Co więc sprawiło, że Mazurek Dąbrowskiego w drodze głosowania w dniu 26.II.1927 został urzędowo zatwierdzony jako narodowy hymn państwowy? Przede wszystkim zawarta w celnej formule wstępnego dwuwiersza myśli o trwaniu narodu mimo utraty bytu państwowego. Tekst został napisany jasnym językiem, przy użyciu oszczędnych środków stylistycznych; wyrażał bowiem nadzieje legionistów, zarówno oficerów, jak i prostych żołnierzy, związane z odzyskaniem niepodległości. Pieśń trafiała więc do wszystkich ludzi niezależnie od klasy społecznej czy pochodzenia, jednoczyła naród w jeden wspólny organizm. Z żołnierskiej pobudki "Mazurek" awansował do rangi pieśni narodowej, stał się bliski nie tylko żołnierzom-tułaczom szukającym drogi do ojczyzny, ale także ulubioną pieśnią Polaków żyjących w niewoli. Mazurek wyrażał bunt całego narodu Polskiego przeciwko niewoli i uciskaniu przez zaborców, wskazywał dawne wielkie czyny Polaków w walkach z przeciwnościami losu i z najeźdźcami, ukazywał bohaterskie czyny między innymi Czarneckiego. Zagrzewał do walki wyzwalał narodowe przywiązanie i dawał nadzieję że tak jak kiedyś Polacy są w stanie pokonać wszelkie przeciwności losu. Pieśń ta zmieniła pojmowanie przez Polaków pojęcia narodu, która do tej pory był tylko państwem, a dzięki Mazurkowi stał się ideą wyższą, która odzwierciedla się w nas.