„Ceremoniał rycerskiej śmierci”- rozwiń temat interpretując fragmenty „pieśni o Rolandzie”

Średniowieczny wzór idealnego rycerza cechuje się odwagą, bohaterstwem, miłością i poświeceniem dla ojczyzny, oddaniem i posłuszeństwem wobec władcy, jaki Boga. Osoba, która zasługuje na to miano jest również gotowa do obrony wiary chrześcijańskiej przed poganami. Takim właśnie wzorcem osobowym jest ambitny hrabia Roland, siostrzeniec Karola Wielkiego, który to w 778 roku dowodząc tylnią strażą zostaje wraz ze swoimi nielicznymi wojskami napadniety w wąwozie Roncevaux. W tym też miejscu odbywa się krwawa walka z Saracenami. Roland jako nieustraszony, mężny i szlachetny wojownik postanawia bronić swych zasad i honoru do końca.
Śmierć dzielnego bojownika przedstawiona w „Pieśni o Rolandzie” została ukazana dość mało realistycznie, jest ona zbyt uwznioślona , lecz zgodna ze średniowieczną ars moriendi- sztuką umierania. We fragmentach opisujących ostatnie chwile poddanego Karola Wielkiego można odczytać wiele symboli dotyczących jego wiary chrześcijańskiej jak i przywiązania do ojczyzny.
Pierwszą rzeczą, którą możemy dostrzec w zachowaniu bohatera jest to, iż modli się on do Boga, lecz nie tylko za siebie ale również za ludzi, którzy polegli w boju z poganami. Świadczy to o tym, że troszczy się róznież o życie pośmiertne swoich towarzyszy broni.
Nastepnym argumentem, który ukazuje śmierć średniowieczną, pełną elementów fantastyki jest nadzwyczaj poteżna siła wojownika. Dysponował on nią w obliczu kresu swojej ziemskiej wędrówki, gdy leżąc pod drzewem obok czterech głazów, symbolizujących cnoty kardynalskie, zaatakowany przez jednego z Saracenów staje do walki i pokonuje przeciwnika. To jest obraz dość nadzwyczajny i uważam, że osoba wykończona fizycznie nie potrafila by już zdobyć się na taki czyn jak Roland.
W ostatecznej fazie konania bohater wybiera na miejsce swojego zgonu wzgórze, które jest z pewnością nawiązaniem do Golgoty, gdzie został ukrzyżowany Chrystus. Gromadzi wokół siebie miecz i róg, miecz jest tym cenniejszy iż ma w swojej głowicy swięte relikwie, natomiast róg jest atrybutem dowódcy. Podczas swojej ostatniej spowiedzi przywołuje wartości nadające sens jego życiu, czyli wiarę, ojczyznę-„słodką Francję”, wierność wobec króla i przywiązanie do rodu. Roland poleca swoją duszę Bogu i jako gest wasala oddaje mu swoją prawą rekawice. Po akcie zgonu, który przypomina śmierc Chrystusa, aniołowie-pośrednicy Boga zabierają duszę zmarłego do raju, w ten sposób Roland za ziemskie czyny otrzymuje wieczna nagrodę w niebie.
Ceremoniał rycerskiej śmierci był bardzo nierealistyczny, było w nim wiele elementów fantastyki jaki symbolicznych znaczeń nawiązujących do ukrzyżowania i śmierci Chrystusa. Rycerz bardzo często, jak w przypadku Rolanda urasta do symbolu wojownika- męczennika, świętego, który ginie w obronie wiary.
Moim zdaniem, „pieśń o Rolandzie” doskonale ukazuje ceremoniał śmierci prawdziwego rycerza.