Wizerunek Matki Boskiej ukazany w "Bogurodzicy" i "Posłuchajcie, bracia miła"

Wizerunek Matki Boskiej ukazany w "Bogurodzicy" i "Posłuchajcie, bracia miła" zdawać się mogłoby że powinien być taki sam, jednak nic bardziej mylnego. Wizerunek Matki Boskiej w "Bogurodzicy" jest bardzo wywyższony, niemal do rangi Boga. W Bogurodzicy Maryja przedstawiona jest jako matka, która może być dumna z syna. Jest obdarzona jego szczególnymi względami oraz uczestniczy w jego chwale. Matka Boska ukazana jest jeszcze jako opiekunka ludzi, która na wszelki sposób próbuje pomóc im pojednać się z Bogiem. Natomiast w "Posłuchajcie, bracia miła".

Matka Boska jest przedstawiona jako zrozpaczona matka. Zostały w niej zawarte typowe, ludzkie cechy: bezradność oraz szukanie współczucia i wsparcia w innych ludziach. Możemy zauważyć jaki ból sprawia jej widok jej jedynego, cierpiącego dziecka. Silne emocjonalnie nacechowanie postaci Maryi oraz wszelkie różnice w tekstach spowodowane jest różnorodnością okresów, w których zostały napisane obydwa teksty. Jak widać, wizerunki Matki Boskiej w tych dwóch utworach różnią się diametralnie. W dziele pt. "Bogurodzica" ludzie proszą matkę, aby wstawiła się za nimi z ich prośbami do Boga natomiast w "Lamencie świętokrzyskim" to Matka Boska prosi ludzi o wsparcie i uznanie dla niej.

Kolejną różnicą jest fakt, iż w "Bogurodzicy" Matka Boska jest ukazana jako osoba szczęśliwa, radosna. Ma przecież do tego pełne prawo skoro jest już w niebie, skoro jest ponad zwykłymi, ludzkimi sprawami. W "Posłuchajcie, bracia miła" z kolei rozpacza ona stojąc przy krzyżu. Chce przejąć na siebie chociaż część cierpień Jezusa, jednak wiedząc, że to niemożliwe, pragnie chociaż podeprzeć jego głowę, otrzeć z jego ciała krew, dać mu pić.

Oba utwory prezentują dwa odmienne wizerunki Matki Boskiej. W Bogurodzicy Maryja przedstawiona jest jako matka, która może być dumna z syna. Jest obdarzona jego szczególnymi względami oraz uczestniczy w jego chwale. Matka Boska ukazana jest jeszcze jako opiekunka ludzi, która na wszelki sposób próbuje pomóc im pojednać się z Bogiem. W "Posłuchajcie, bracia miła" natomiast przedstawiona jest jako zrozpaczona matka.

Zostały w niej zawarte typowe, ludzkie cechy: bezradność oraz szukanie współczucia i wsparcia w innych ludziach. Możemy zauważyć jaki ból sprawia jej widok jej jedynego, cierpiącego dziecka.