Nowa Zelandia

Nowa Zelandia

Kiedy usłyszymy słowa ?Nowa Zelandia?, kojarzymy ją z filmami ?Władca Pierścieni?, czy ?Opowieści z Narnii?, z operą w Sydney, bo w końcu do Australii niedaleko... Ale wydaje mi się, ze w sumie niewiele wiemy o tym kraju. Myślę, ze warto go sobie przybliżyć.

Troszkę o hitorii
Od początku świata nikt nigdy o Nowej Zelandi nie słyszał i nie śnił, aż w końcu, ok. 1000 roku zaczęli zaludniać ją Maorysi, przypływający z wysp Oceanii.
O nowym lądzie Europejczycy dowiedzieli się w 1642 roku, kiedy to holenderski podróżnik Abel Tasman go odkrył. Już wtedy swoją wrogość i agresywną naturę pokazali Maorysi, atakując jego wyprawę i zabijając czterech ludzi. Tasman odpłynął, a o Nowej Zelandii znowu zapomniano, aż do ponownego jej odkrycia dokonanego przez brytyjskiego odkrywcę Jamesa Cooka w 1769 roku. Wtedy rozpoczęto kolonizację. Przez pierwsze kilkadziesiąt lat toczyły się nieustanne potyczki Maorysów z kolonizatorami. Dopiero 6 lutego 1840 roku podpisano porozumienie między 500 przywódcami maoryjskich plemion, a przedstawicielem monarchii brytyjskiej. Ów dokument został nazwany Traktatem Waitangi i przez historyków jej uznawany za dokument, który stworzył Nową Zelandię.I tak, jak my świętujemy trzeciego maja uchwalenie Konstytucji, tak i nowozelandczycy świętują ?Waitangi Day? szóstego lutego. Mimo wszystko potyczki dalej trwały, choć nie tak silnie, jak wcześniej. Wszystko skończyło się w XIX wieku, kiedy doszło do dwóch krwawych wojen przegranych przez Maorysów.
W 1856 roku Nowa Zelandia dostałą własny rząd w ramach brytyjskiej kolonii. Dopiero w 1947 roku zostałą w pełni niepodległym państwem.

Od strony geograficznej
Nowa Zelandia jest państwem wyspiarskim. Leży w południowo ? zachodniej części Oceanu Spokojnego, 1600 km na południowy ? wschód od Australii. Podzielona jest na dwie główne wyspy, nazywane po prostu: Północna i Południowa. Dzieli je Cieśnina Cooka. Do Nowej Zelandii należą też inne, mniejsze wysepki, np: Stewart, Kermadec, Chatham, Camplell. Warto też wspomnieć, że pod rządami Nowej Zelandii są też małe tereny pozamorskie, z Oceanii: Tokelau, Niue i Wyspy Cooka.
W czasach jury, Nowa Zelandia tworzyła rozległy ląd, połączony z Nową Gwineą i z Australią. Od kredy, ląd zaczął się rozpadać i zanurzać. Już pod koniec pliocenu, Nowa Zelandia utraciła połączenia ze stałym lądem północnym. Na wyspach Nowej Zelandii czynnych jest też kilka wulkanów. To przez nie mają miejsca takie zjawiska jak trzęsienia ziemi, gejzery czy gorące źródła. Kraj ten posiada liczne bogactwa naturalne. Na wyspach występują złoża węgla kamiennego, duże zasoby hydroenergetyczne i złoża miedzi, złota, rudy żelaza i manganu.
Wnętrze wysp jest górzyste, najwyższe partie gór mają rzeźbę i wysokość noczym w Alpach. Najwyższą górą jest Góra Cooka (3746 m n.p.m.). Patrząc na rzeźbę terenu, można śmiało stwierdzić, że na wyspie Południowej było więcej lodowców, a na Północnej więcej wulkanów. Góry otaczają wyżyny, a wybrzeża to same nizizny. Na północno ? zachodnim wybrzeżu Wyspy Południowej jest niespodzianka ? fiordy. W Nowej Zelandii można było podziwiać także tarasy wapienne, dopóki nie zniszczyło ich wielkie trzęsienie ziemi.
W Nowej Zelandii panuje podzwrotnikowy i umiarkowany klimat, a średnia temperatura w lipcu wynosi 3 ? 5 C na południu, a 12 C na północy. Natomiast w styczniu słypki rtęci skaczą na południu do 14 C a na północy do 19 C. Roczna suma opadów wynosi 800 ? 1000 mm, a w na terenach położonych wyżej do 2650 mm. Najwięcej pada oczywiście zimą. Ogólnie w Nowej Zelandii pada deszcz, jednak śnieg też jest, na Wyspie Południowej. Tam też jest kilka wiecznych śniegów, które się utrzymując od wysokości ok. 2200 m n.p.m. W tamtejszych górach można też zobaczyć lodowce. Najieksze to Tasmana mający 29 km długości i Murchisona ciągnący się na 17 km.
Najdłuższą rzeką jest Waikato mająca 434 km i Clutha płynąca przez 338 km. Stan wody jest wysoki i występują częste powodzie. Oprócz rzek Nowa Zelandia ma jeszcze jeziora ? największym jest Taupo o powierzchni 616 km?, a najgłębsze to Hauruko o głębokości 463 m.

Symbolem państwa Nowej Zelandii jest ptak kiwi, jedyny taki na świecie. Charakterystyczne dla tego kraju sa też czarne plaże, drzewa kauri, z których najstarsze ma ok. 2000 lat.
Nowa Zelandia jest krajem naturalnie niebezpiecznym ze względu na liczniejsze niż np w środkowej Europie kataklizmy, jest dośc uboga, jeżeli chodzi o roślinność, ale za to ma piękną rzeźbę terenu, nawet, jeżeli jej klimat też nie jest za ciekawy. Jej mieszkańcami są w sumie sami emigranci, a ich mentalność cechuje serdeczność, wyluzowanie i optymizm.
Moim zdaniem warto odwiedzić Nową Zelandię, nie tylko dlatego, że jest ciekawa geograficznie. Polscy emigranci, mający własną stronę internetową, wypowiadają się, ze tam czas płynie wolniej, że jest to kraj kotów, pięknej przyrody i przestrzeni. Mi to wystarcza.