Czy warto czytać książki? rozprawka

Tematem moich rozważań będzie próba odpowiedzi na pytanie, czy warto czytać książki? Uważam, że warto. Argumentów potwierdzających moje zdanie jest wiele.

Pierwszym i najważniejszym argumentem jest fakt, że czytając wzbogacamy nasze słownictwo. Posiadając duży zasób słów nasze wypowiedzi stają się ciekawsze i barwniejsze. Trudne słowa przestają być naszym utrapieniem.

Z kolei książka jest też wspaniałym źródłem wiedzy. Możemy znaleźć w niej odpowiedzi na wszelkie nurtujące nas pytania. Jeśli chcemy dowiedzieć się prawdy o śmierci Johna F. Kennedyego sięgniemy po "Wielkie zagadki przeszłości", a jeśli interesuje nas pisownia słowa "grzechotnik" otworzymy słownik ortograficzny.

Kolejnym argumentem jest rozwój naszej wyobraźni. Podczas czytania zmuszamy nasz mózg do pracy, jaką jest wyobrażanie sobie sytuacji, w której aktualne znalazł się bohater powieści. Oglądanie filmów uniemożliwia nam to. Dzięki czytaniu książek granice naszej wyobraźni zostają znacznie powiększone.

Przedstawię kolejny argument, którym jest uwrażliwianie się człowieka na piękno poprzez czytanie poezji. Moje zdanie potwierdzają słowa Czesława Miłosza "Poezja wzruszenie i powiew, który w trzech kropkach mieszka za przecinkiem".

Teraz przejdę do omówienia argumentu, jakim jest kształtowanie naszych cech charakteru poprzez czytanie książek. Ukazują one jakie cechy powinniśmy pielęgnować i jakie cechy przydadzą nam się w dorosłym życiu. Rację ma Kornel Makuszyński, mówiąc: "Książka naucza serce dobroci i miłości, naucza świętości i cierpienia i pogody bólu".

Jako ostatni przytoczę argument, że czytając książki możemy ciekawie spędzić wolny czas. Więc, gdy czujemy się samotni warto przypomnieć sobie słowa Monteskiusza, który powiedział: "Książki są jak towarzystwo, które sobie człowiek dobiera" i sięgnąć po dobrą lekturę.

Mam nadzieję, że udowodniłam, iż książki to skarb nieoceniony i warto je czytać. Uważam też, że warto jest oderwać się od szarej rzeczywistości i wniknąć w nieprzewidywalny świat książek. Moje zdanie popiera Carlos Ruiz Zafón: "Dość szybko zawładnęła mną myśl, iż pod okładką każdej z tych książek czeka na odkrycie bezkresny wszechświat, podczas gdy za tymi murami życie upływa ludziom na futbolowych wieczorach, na radiowych serialach, na własnym pępku i tyle".