Rodzaje ciepłolecznictwa.

Ciepłolecznictwo ( zwane także termoterapią ) to leczenie schorzeń różnych narządów przez dostarczenie organizmowi energii cieplnej. Proces przekazywania ciepła może zachodzić na drodze:
? Przewodzenia ? warunkiem przewodzenia jest istnienie różnicy temperatur między ciałami
? Przenoszenia ? ruchu części środowiska ciekłego lub gazowego o różnych temperaturach
? Promieniowania
Zależnie od właściwości i rodzaju użytych do zabiegów ciał ogrzanych rozróżnia się :
? Ciepło suche ? zabiegi z zastosowaniem ogrzanego suchego powietrza
? Ciepło wilgotne ? zabiegi z zastosowaniem pary wodnej ( sauna ? zabieg, w którym efekt działania cieplnego powietrza jest zwiększony przez podwyższenie jego wilgotności )
? Zabiegi cieplne ? zabiegi z użyciem parafiny i masek rozgrzewających
Przeciwwskazania do zastosowania rozgrzanej pary:
? Cera z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi
? Trądzik różowaty

SAUNA
To pomieszczenie z drewna z umieszczonym wewnątrz piecem wypełnionym kamieniami. Zainstalować ją można zarówno w salonie Spa, jak i we własnej łazience. W zależności od rodzaju pieca uzyskujemy saunę suchą czyli fińską (bez polewania kamieni wodą), mokrą ? polewając kamienie wodą i parową (myloną często z łaźnią turecką bądź rzymską, gdzie panuje dużo niższa temperatura) ? dzięki zastosowaniu pieca z agregatem parowym. Oprócz tych najpopularniejszych typów istnieją np. sauny na podczerwień, parowo-ziołowe, tzw. bania ruska czy łaźnia sucha szafkowa (beczka).

SAUNA SUCHA
Charakteryzuje się wysoką temperaturą (z reguły od 60-85C do 110-130C) i niską wilgotnością (3-10%). Ciepło promieniuje tu od suchych kamieni umieszczonych w piecu, nagrzewanych grzałką elektryczną. W saunie mokrej kąpiel rozpoczyna się od temperatury 50C, wilgotność kończy na 90C. Większa wilgotność niż w saunie suchej (zwykle 15-35%) osiągana jest dzięki ręcznemu polewaniu kamieni wodą. Sauna parowa zapewnia temperaturę około 60C i do 65% wilgotności. Wyposażona jest w zbiornik wody, czujnik temperatury i wilgotności oraz sterownik, pozwalające na dostosowanie warunków panujących w saunie do wymagań użytkowników.

ŁAŹNIA SZAFKOWA
Budową przypomina szafkę, beczkę, gdzie powietrze jest ogrzewane do temperatury 60 ? 80 stopni Celsjusza. Czas zabiegu to około 15 ? 20 minut. Różni się od sauny fińskiej tym, że osoba nagrzewa się od szyi w dół. Jednak obecnie coraz częściej sauna ruska kojarzy się z drewnianym pomieszczeniem - sauną fińską, w której występuje wysoka wilgotność.

ŁAŹNIA SUCHA RZYMSKA
Polega na kąpieli w suchym gorącym powietrzu o nieznacznej wilgotności. Ogrzane powietrze oddziaływuje na skórę i drogi oddechowe. Powietrze w saunie ma 60 ? 90 stopni Celsjusza. Sauna ma działanie hartujące, przeciwbólowe, przeciwzapalne, obniżające napięcie mięśniowe.
Przeciwwskazania do korzystania z łaźni suchej rzymskiej:
? Choroby układu krążenia
? Padaczka
? Nadciśnienie
? Ciąża
? Czynna gruźlica płuc

PARAFINA
Parafina jako węglowodór nienasycony jest otrzymywana w procesie destylacji ropy naftowej. W celach leczniczych stosuje się parafinę stałą chemicznie czystą, dla której temperatura topnienia wynosi 42-45C. Parafina zastygając przechodzi w stan stały. Jej cechą charakterystyczną jest duża pojemność cieplna i małe przewodnictwo, co pozwala jej długo utrzymywać ciepło. W trakcie stosowania okładów parafinowych, ciepło przenika głęboko do tkanek, podwyższając w znacznym stopniu ich temperaturę.
Parafina jest białą, przezroczystą masą bez zapachu i smaku.
W zależności od składu wyróżnia się następujące rodzaje parafiny:
? Parafina miękka
? Parafina twarda
? Parafina ciekła

W kosmetyce parafina jest stosowana w dwóch postaciach: miękka do wyrobu sztucznej wazeliny, kremów i pomadek, a parafina w postaci ciekłej jest używana do np. ?kąpieli parafinowych? dłoni i stóp, a także maseczek na twarz i dekolt.

Pomimo że sama parafina nie nawilża, to po nałożeniu na skórę tworzy warstwę, która zatrzymuje w skórze wilgoć. Parafina długo utrzymuje ciepło i powoli przekazuje je ciału. Okład z parafiny powoduje otwarcie porów skóry i stymuluje krążenie krwi, a w efekcie poprawia wchłanianie substancji aktywnych zawartych w preparatach pielęgnacyjnych.


Po zabiegu "parafinowym" skóra staje się miękka i elastyczna stan taki utrzymuje się przynajmniej przez kilka dni. Parafina pomaga również na szorstką skórą na łokciach i kolanach. Dodatkowo ciepła parafinowa kąpiel rozgrzewa dłonie i stopy. Ciepło poprawi krążenie, ogrzewa i rozluźnia mięśnie oraz koi bolące stawy.

Przebieg zabiegu parafinowego np. dłoni:
? Umycie i dezynfekcja dłoni
? Wykonanie peelingu dłoni
? wykonanie masażu dłoni i rąk
? nałożenie maseczki lub innego kosmetyku o działaniu odżywczym
? 2-3 krotne zanurzenie dłoni w ciekłej parafinie
? nałożenie ochronnych, foliowych rękawic
? nałożenie ciepłych, frotowych rękawic
? okład na dłoniach powinien być trzymany ok. 20 min.
? po upływie określonego czasu rękawice wraz z parafiną są zdejmowane

Przeciwwskazania do zabiegu parafinowego:
? egzema
? grzybica
? wszelkie choroby skóry i paznokci
? alergia na parafinę i pochodne parafiny
? U osób z niewydolnością układu krążenia nie należy stosować okładów parafinowych jednocześnie na dużej powierzchni ciała.