Analiza i interpretacja wiersza Tadeusza Różewicza pt. "Ocalony".

"Ocalony" to jeden z najbardziej znanych wierszy Tadeusza Różewicza. Przedstawia on człowieka, który przeżył wojnę. Doświadczył okrucieństwa wojny. Widział wiele strasznych rzeczy i nie potrafi się z nimi pogodzić. Jest zdezorientowany.

Podmiot liryczny bezpośrednio mówi nam o swoim życiu, co jest typowym przykładem liryki bezpośredniej. Po wojnie nie potrafi odróżnić kłamstwa od prawdy. Jest zdezorientowany psychicznie, wszystko jest mu obojętne. Wojna pozbawiła go człowieczeństwa. Boi się zaufać drugiej osobie, sam już nie wie, w co ma wierzyć. Piękne ideały, szlachetne słowa, sens pojęć przestały istnieć z chwilą, gdy człowiek zaczął kierować się instynktem.

"Ja" liryczne opisuję człowieka, którego sytuacja nauczyła dwulicowości. Który potrafi zarazem być wstępny i cnotliwy, odważny i tchórzliwy. Pierwsza i ostatnia zwrotka są takie same. Przypominają nam o tym, że podmiot liryczny, pomimo młodego wieku, widział straszne rzeczy, które zostawiły ślad w jego pamięci. Chciał podkreślić, że najważniejszą wartością w owym czasie było życie. Wiersz wprowadził czytelnika w nastrój pełen refleksji, emocji, przemyśleń. Niesie ze sobą przesłanie, że największym złem, jakie może spotkać człowieka jest wojna. Niszczy ona człowieka.