Aslan przedstawienie postaci oraz opis najciekawszej sceny z lektury "Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa".

Aslan potężny lew, jednocześnie dobry i groźny. Posiada złotą, błyszczącą grzywę i wielkie, poważne, królewskie oraz przenikliwe oczy. Jego głos jest głęboki, trochę dziki, "przywodzący na myśl ciężkie złoto". Aslan to stworzyciel Narnii, a zarazem jej władca i opiekun. Jest nieśmiertelną istotą. Jego siedziba mieści się na potężnej górze, położonej za oceanem, z której widać całą Narnię.

W Opowieściach z Narni ukazany jest jako odkupiciel, przedstawiający Chrystusa, który oddaje swoje życie, aby uchronić innych przed karą za grzech (w tym przypadku zdrady Edmunda). Aslan prowadzi wszystkich dobrych bohaterów Opowieści z Narnii "dalej wzwyż i dalej w głąb", aż do serca nowego, wspaniałego kraju, który okazuje się być prawdziwą Narnią.
- Najbardziej ze wszystkich postaci występujących w Opowieściach z Narni jest właśnie Aslan. Wybrałam go, ponieważ moim znakiem zodiaku jest LEW. Posiadam właśnie takie cechy jak on waleczność, męstwo i odwaga.
- Podoba mi się jego postać, ponieważ pomaga innym w niebezpieczeństwie oraz przebacza zdrajcom.
- Lew jest królem dżungli w tym przypadku Narnii. A przecież każdy z nas chciałby kiedyś być, choć jeden dzień królem tak wielkiego i pięknego królestwa.
- Aslan jest wzorem do naśladowania dla wszystkich ludzi żyjących na Ziemi. Nie wiem, czy jakiś człowiek żyjący w XXI wieku oddałaby życie dla przyjaciół.

Pewnego dnia, podczas zwiedzania domu Łucja odkrywa przejście do innego świata, które znajduje się w starej szafie w jednym z pokojów. Tam spotyka fauna Tumnusa, który zaprasza ją do swojego domu na podwieczorek i opowiada o Narnii, krainie mówiących zwierząt, karłów, olbrzymów i smoków, którą przed stu laty zawładnęła okrutna biała czarownica Jadis, która spętała całą krainę czarem wiecznej zimy. Od tamtego czasu wszyscy żyją w ciągłym strachu przed gniewem strasznej Królowej. Tumnus wyznaje Łucji, że otrzymał rozkaz uwięzienia każdego ludzkiego dziecka, które spotka. Łucja była pierwszym człowiekiem, jakiego spotkał, ale nie ma serca wydawać ją Czarownicy. Tumnus ukradkiem odprowadza Łucję do wejścia do szafy. Kiedy Łucja wraca do domu, nikt nie wierzy w jej historię, szczególnie podłym okazuje się Edmund, który bezlitośnie dokucza siostrze.

- Scena ta najbardziej utkwiła mi w pamięci, ponieważ to właśnie od niej wszystko się rozpoczyna. Poznajemy dzięki niej życie stworzeń żyjących w Narni.
- Łucja bała się trochę, gdy Tumnus opowiadał jej o Złej Czarownicy, ale również była ciekawa, co będzie działo się dalej i dlaczego Czarownica kazała mu więzić bezwinne dzieci?
- Fragment ten uczy nas zaufania nawet takim stworzeniom jak Faun. Nawet oni mają dobre serce. Czasem zwracamy uwagę tylko na wygląd, ale wizerunek tak wiele nie mówi jak cechy charaktery, czy szacunek dla innej osoby.
- Zauważyłam też że ludzie, jeśli czegoś nie zobaczą na własne oczy to nie potrafią uwierzyć.