Życiorys Henryka Sienkiewicza.

Urodził się we wsi Wola Okrzejska w Ziemi Łukowskiej na Podlasiu w zubożałej rodzinie szlacheckiej, pieczętującej się herbem Oszyk, po mieczu wywodzącej się z Tatarów osiadłych na Litwie w XV i XVI wieku.
Rodzicami jego byli Józef Sienkiewicz (1813-1896) i Stefania Sienkiewicz z rodziny Cieciszowskich (1820-1873). Wola Okrzejska należała do babki pisarza Felicjany Cieciszowskiej. Został ochrzczony w sąsiedniej miejscowości Okrzeja, w kościele ufundowanym przez prababkę pisarza. Rodzina z czasem wracała do Grotek, potem przenosiła się do Wygnanowa i Potkanny kolo Przytyka, następnie do Grabowców i do Wężyczyna, po czym ostatecznie od roku 1861 przenosiła się do Warszawy. W 1858 roku Sienkiewicz rozpoczynał naukę w gimnazjum w Warszawie; nie uzyskiwał wysokich not, najlepiej poszły mu przedmioty humanistyczne. W wyniku trudnej sytuacji materialnej, nie mogąc liczyć na pomoc finansową rodziców, dziewiętnastoletni Sienkiewicz podejmował się posady guwernera u rodziny Weyherów w Płońsku. Prawdopodobnie, w tym czasie napisał swoją pierwszą niepublikowaną powieść - Ofiara. Pracował tu także nad swoją pierwszą opublikowaną powieścią - Na marne. Jednocześnie zaś kończą zaocznie ostatnie klasy gimnazjum. W 1866 uzyskał świadectwo dojrzałości. Zgodnie z wolą rodziców zdał na wydział lekarski Szkoły Głównej Warszawskiej. Z czasem rezygnował i podejmował studia prawnicze, by w ostateczności przenieść się na wydział Filologiczno-Historyczny. Zdobywał tam gruntowną znajomość literatury i języka staropolskiego. W 1867 podejmował pierwszą próbę literacką, pisał wierszowany utwór Sielanka młodości, który został odrzucony przez Tygodnik Ilustrowany. W 1869 debiutował jako dziennikarz. Przegląd Tygodniowy drukował jego recenzję sztuki teatralnej a Tygodnik Ilustrowany drukował rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie Sarzyńskim. Sienkiewicz pisał pod pseudonimem Litwos do Gazety Polskiej oraz Niwy. W 1873 roku objął w Gazecie Polskiej roku stały felieton Bez tytułu, a w roku 1875 cykl Chwila obecna. Od 1874 roku prowadził dział literacki w Niwie