"Za wolność waszą i nasza"

Po upadku powstania listopadowego, znaczna część oficerów i żołnierzy, jak również "garstka" cywilów znalazła się na emigracji.

Największe skupiska polskich uchodźców znajdowały się we Francji, gdzie podobnie jak w Polsce rozwijał się ruch rewolucyjny. Polacy wspólnie z rewolucjonistami z innych krajów walczyli o swoją i ich wolność, a hasłem przewodnim były słowa "Za wolność waszą i naszą". Nie ważne gdzie los rzucił polskich rewolucjonistów, przyłączyli się oni do walczących tzw. Słusznej sprawie. Pomagali walczyć o wolność innych krajów licząc na pomoc z ich strony. Jako wspólnego wroga wszystkich narodów Europy uznawali państwa Świętego Przymierza. Dzięki takim zaangażowaniu innych krajów, sprawa polska była wszystkim znana, a licznie powstające emigracyjne organizacje polityczne zachęcały Europę do walki o wolność Polski. Nie była to tylko walka zbrojna. Na emigracji znalazła się też większość polskiej elity kulturalnej – ludzie wykształceni, pochodzący z wyższej klasy społecznej. Ich walka, to walka bardziej słowem, niż czynem, ale równie ważna jak ta zbrojna. To właśnie tam powstały wielkie dzieła, dziś znanych nam poetów tj. Adam Mickiewicz, Kamil Cyprian Norwid, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, oraz naszego kompozytora - "wizytówki" polskiego romantyzmu - Fryderyka Chopina. Zagrzewały one do walki i wskazywały różne jej sposoby. Dzięki nim, mimo klęski Ojczyzny, jej kultura wciąż się rozwijała.

Słowa "Za wolność waszą i naszą" stały się mottem narodowym na obczyźnie, a także była ta nazwa odznaczenie narodowego uczestników walk.

Uważam, że słowa "Za wolność naszą i waszą" miały bardzo duży wpływ na wsparcie naszego wojska i to maże dzięki nim Polska nadal jest Polską.