"Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej."

Dom, to miejsce, w którym mieszkamy. Znamy w nim każdy kąt, swój pokój traktujemy jak twierdzę, dla niektórych jest on wręcz oazą spokoju. Co sprawia, że to przeważnie dom jest miejscem, gdzie przeżywamy najpiękniejsze chwile naszego dzieciństwa? Że po długiej podróży właśnie do niego chcemy wracać?

Nie zawsze zdając sobie sprawę, w domu doświadczamy radości, smutków, trosk i szczęścia. Właśnie dom jest miejscem, gdzie jednoczymy się z rodziną. Oczywiście nie można tu mówić tylko o szczęściu, bo istotnie tutaj też kłócimy się z rodzicami, rodzeństwem, to tu płaczemy w poduszkę i zwierzamy się pamiętnikowi. Dom jest jednak miejscem, budynkiem, do którego się najbardziej przywiązujemy, do którego na swój sposób czujemy sentyment i nawet w dorosłym życiu o nim pamiętamy i chcemy do niego wracać. To jest nasze początkowe miejsce pobytu od najmłodszych lat. To tutaj stawiamy pierwsze kroki, pierwszy raz mówimy „mama” , „tata”, tu przeżywamy każdy kolejny, niekiedy dobry, czasem gorszy dzień, miesiąc, rok. Wyprowadzając się, idąc na „swoje”, nierzadko czujemy pustkę, pęcznieje w nas tęsknota za ukochanym miejscem, której nie wypełni nic, prócz zapachu domu, widoku ulubionych zabawek z dzieciństwa. To właśnie w domu, zawsze, niezależnie od sytuacji rodzinnych zostawiamy cząstkę siebie. W dorosłym życiu z uśmiechem wspominamy kuchnię, w której babcia piekła ciasta, ławkę, na której dziadek grał na harmonijce, pomagaliśmy mamie ubierać choinkę na święta, latem graliśmy z tatą w piłkę, słuchaliśmy zabawnych wspomnień dziadków z różnych okresów ich egzystencji.

Niektórzy jednak niestety nie mogą przyznać mi racji, bo niemała część dzieci, młodzieży i dorosłych nigdy nie miała prawdziwego domu, miejsca, które mogliby przywoływać w myślach z równym sentymentem, i które ochroniłoby ich przed złem świata. Powiedzenie „Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej” jednak mówi samo za siebie i każdy na swój sposób je rozumie i doświadcza. Niewątpliwie, do końca życia dom rodzinny będzie się nam kojarzył z miejscem, do którego zawsze będziemy chcieli wracać, przede wszystkim sercem i duszą.