Wierzenia Greków (12 bogów olimpijskich).

Mitologia grecka ? zbiór przekazywanych przez starożytną tradycję grecką opowieści o bogach, boginiach, herosach , wyjaśniających miejsce człowieka w świecie oraz samo funkcjonowanie świata, jego stworzenie i historię. Z mitologii czerpano wiedzę na temat świata i rozwijano na tej podstawie normy etyczne wyznaczające miejsce człowieka w ustalonym porządku świata. Wiedza płynąca z mitów nie stanowiła jednak nigdy "prawdy objawionej" i otwarta była na dyskurs, polemikę i krytykę. Sama starożytna religia grecka, chociaż nie sposób o niej mówić w oderwaniu od mitologii będącej jej elementarną częścią składową, opierała się w znacznym stopniu na ortopraksji(jedności praktyk religijnych), nie zaś ortodoksji(jedności poglądów).
Najstarszymi źródłami wiedzy o mitologii greckiej są dzieła Homera i Hezjoda. Mitologia stymulowała twórczość artystyczną do tego stopnia, że ciągle pojawiały się nowe wątki, odzwierciedlające relacje zachodzące między człowiekiem i bogami, służyły one głównie do określenia granic, których śmiertelnikom nie było wolno przekraczać.
Bogowie greccy:
Zeus:

Zeus, (Dzeus) - najwyższy z bogów w mitologii greckiej. Syn Kronosa i Rei. Grecki bóg Nieba i Ziemi. Bóg pogody; władca błyskawic, deszczu i Słońca. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem. Władca wszystkich bogów i ludzi. Strzegł prawa i porządku na świecie, bezlitośnie karząc przestępców, a zwłaszcza morderców, krzywoprzysięzców i zdrajców. Jego bronią były pioruny.


Hera:
Hera - w mitologii Greków najstarsza córka Kronosa i Rei, żona i siostra Zeusa, królowa Olimpu, bogini niebios i macierzyństwa, patronka macierzyństwa, opiekunka małżeństwa i rodziny. Uosabia cnoty małżeńskie - w tym wierność - i w związku z tym walczy z wszelkimi przejawami zdrady; sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują przede wszystkim jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka. Z tego powodu jest obecnym symbolem zazdrości

Apollo:
Apollo ?w mitologii greckiej syn Zeusa i Latony (Leto). Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz. Przebywał na Parnasie, skąd zsyłał natchnienie.

Artemida:
Artemida? w mitologii greckiej bogini łowów, wielka łowczyni, dlatego na wielu rzeźbach i obrazach przedstawia się ją z jeleniami, lub w lesie. Zsyłała także nagłą śmierć na kobiety w połogu. Jej atrybutami był łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania. Należała do grona 12 bogów olimpijskich.
Była córką Zeusa i Latony (Leto), siostrą bliźniaczką Apolla. Bogini - wieczna dziewica, odpowiedzialna za nagłą śmierć, nie wybaczała zniewagi (razem z Apollinem wymordowała dzieci Niobe w obronie honoru matki, a myśliwego Akteona, który oglądał ją w kąpieli, zamieniła w jelenia, po czym rozszarpały go własne psy). Była patronką myśliwych oraz opiekowała się Amazonkami. Jedną z prac Heraklesa było schwytanie jej łani.

Hermes:
Hermes - jest w mitologii greckiej jednym z 12 bogów olimpijskich. Bóg wędrowców, złodziei i podróżujących. Posłaniec boży. Syn Zeusa i Tytanki Mai, jest bratem Dionizosa, Hefajstosa, Ateny, Afrodyty, Apolla i innych. Patron wędrowców, złodziei, handlu, kupców, oraz posłańców. Urodził się w górach Kyllene w Arkadii, gdzie były główne ośrodki jego kultu. Hymn homerowy do Hermesa opowiada, że jako niemowlę ukradł Apollinowi stado krów, sprytnie myląc ślady. Następnie podarował bratu lirę z jelit cielęcych i skorupy żółwia, czym złagodził gniew Apollina. W zamian otrzymał jako oznakę władzy laskę herolda, zwaną kaduceuszem (kerykejonem), oplecioną dwoma wężami, uśmierzającą spory i kłótnie. Na początku swojego pobytu na Olimpie okradł większość bogów. Został stamtąd wypędzony, ale bogom zaczęło go brakować, ponieważ miał w sobie tyle młodości i wdzięku, że Olimp zdawał się być bez niego pusty i smutny. Dzięki decyzji Zeusa powrócił na Olimp. Odprowadzał zmarłych do Hadesu, zsyłał ludziom marzenia senne. Był wysłańcem i ambasadorem Zeusa, posłańcem i gońcem bogów z Olimpu.

Hefajstos:
Hefajstos? w mitologii greckiej jest to bóg opiekun ognia, kowali i złotników. Hefajstos był synem Zeusa i Hery. Pracował w kuźni, którą najczęściej umieszczano we wnętrzu wulkanu Etny. Dziełem Hefajstosa były zeusowe pioruny, tarcza i berło Zeusa, zbroja Achillesa, strzały Erosa. Hefajstos był kulawy, ponieważ kiedyś w gniewie Hera zrzuciła go z Olimpu na wyspę Lemnos i wówczas złamał nogę. Mąż pięknej i niewiernej Afrodyty.
Był czczony na wyspach wulkanicznych (Lemnos, Sycylia). Był najlepszym kowalem w wnętrzu wulkanu Etna. Odpowiednikiem w mitologii rzymskiej był Wulkan.

Afrodyta:
Afrodyta ? w mitologii greckiej bogini piękna, kwiatów, miłości i pożądania. Z piany morskiej wyłoniła się przepiękna Afrodyta. Jej narodziny nie mogły być przypadkowe, gdyż na brzegu oczekiwały już na nią: Wdzięki, Uśmiechy i Igraszki ? wesołe i miłe bóstwa ? Charyty, które odtąd zawsze towarzyszyły jej i służyły. Według Homera była córką Zeusa i Diony. Ucieleśnienie piękna kobiecego. Jej atrybutem był rydwan zaprzężony w gołębie. Była żoną Hefajstosa, ale epizod z Aresem świadczy, że nie była zbyt wierna (z tego związku zrodzili się Deimos, Fobos, Harmonia, Eros i Anteros). Hefajstos ukrył w łożu pułapkę z mocnej, metalowej sieci i schwytał w nią Afrodytę z Aresem.
W konkursie piękności między Herą, Ateną i Afrodytą, ta ostatnia obiecała Parysowi Helenę, żonę Menelaosa ze Sparty, za tytuł najpiękniejszej (jabłko niezgody), czym przyczyniła się do rozpętania wojny trojańskiej. W wojnie starała się sprzyjać Trojanom.

Skała Afrodyty na Cyprze. W tym miejscu według legendy narodziła się z piany morskiej Afrodyta.
Afrodycie zwykle towarzyszyły Charyty ? Eufrosyne, Aglaja i Talia.(Taleja)

Hades:
Hades? w mitologii greckiej oznacza zarówno państwo zmarłych, jak i boga?władcę tego podziemnego świata zmarłych.
Hades był bogiem świata podziemnego i umarłych; nazywany był także Plutonem i pod tym imieniem występował w mitologii rzymskiej (łac. Pluto). Imię to nadane mu zostało ze względu na niezmierzone bogactwa świata podziemnego. Nazywano go także Agesandros .Hades był jednym z 12 bogów olimpijskich, mimo że nie uczestniczył w biesiadach olimpijskich.
Hades był synem tytana Kronosa i Rei oraz bratem Zeusa, Posejdona, Demeter, Hestii i Hery. Uprowadził z ziemi Persefonę, córkę Demeter która później została jego małżonką. Jego atrybutami były berło i klucze. Przy boku zawsze miał Cerbera ? trzygłowego psa.

Posejdon:
Posejdon -to w mitologii greckiej władca mórz i oceanów, syn Kronosa i Rei, starszy brat Zeusa, Hadesa, Hery, Demeter i Hestii, mąż Amfitryty. Przedstawiany z trójzębem, na rydwanie ciągniętym przez trytony, w towarzystwie nereid. Jest jednym z 12 bogów olimpijskich. Opiekun żeglarzy i rybaków. Odpowiedzialny również za trzęsienia ziemi. Poświęcone mu zwierzęta to delfin i wół, a jego świętym drzewem jest sosna. Atrybuty: trójząb w prawej ręce

Ares:
Ares? w mitologii greckiej bóg wojny, utożsamiany z rzymskim bogiem Marsem; syn Zeusa i Hery. W astronomii utożsamiany z Baranem. Ares był synem Zeusa i Hery. Nie przejawiał żadnych szczególnych zdolności, dlatego rodzice oddali go do wychowania jednemu z tytanów. Jego opiekun sam nic nie umiał i trenował boga jedynie w ćwiczeniach fizycznych. Zaszczepiło to przekonanie u Aresa, że najwspanialszym z zajęć jest wojna. Po jakimś czasie Hefajstos wykuł dla niego włócznie, miecze i tarcze, po czym bóg wojny zszedł na ziemię. Nauczył tam ludzi prawdziwej walki. Wcześniej konflikty kończyły się kilkoma siniakami i guzami. Ares nauczył ich bycia okrutnym.

Atena:
Atena - w mitologii greckiej bogini mądrości, sztuki, wojny sprawiedliwej oraz opiekunka miasta Ateny. Istnieje kilka mitów o pochodzeniu Ateny, według najbardziej znanego była ona córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi. W późnej hellenistycznej opowieści ukarała Arachne zamieniając ją w pająka, gdyż ta przechwalała się swoimi umiejętnościami tkackimi. Stoczyła spór z Posejdonem o opiekę nad Atenami, który wygrała. Podarowała miastu drzewo oliwne, które jest źródłem bogactwa Attyki. Atenie zbudowano w Atenach świątynię Partenon której ruiny zachowały się do dziś. W świątyni znajdował się posąg Ateny dłuta Fidiasza, równie kosztowny jak posąg Zeusa Olimpijskiego, wykonany ze złota i kości słoniowej, wysoki na dwanaście metrów. Bogini stała opierając się lewą ręką na tarczy spod której wychylał się wąż a w prawej dłoni trzymała boginię zwycięstwa Nike. Na głowie miała ozdobny hełm, ubrana była w długą szatę opadającą do stóp w poważnych fałdach.

Hestia:

Hestia? w mitologii greckiej córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery, oraz Posejdona i Hadesa. Ślubowała dziewictwo, jak Atena i Artemida. Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Każde nowo narodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono dookoła ogniska oddając je Hestii w opiekę. Matka panny młodej rozpalała pierwszy raz ogień w nowym domu płomieniem pochodzącym z jej świątyni. Gość przychodząc do domu, gdzie nie jest mile widziany, musiał złapać się krawędzi ogniska. Odtąd gospodarze nie mogli mu nic zrobić.