Czy uhonorowałbyś "Quo vadis" Nagrodą Nobla?

Czy uchonorowal byś Quo vadis Nagrodą Nobla?

Quo vadis jest najsłynniejszą na świecie książką Henryka Sienkiewicza, którą przełożono na ponad czterdzieści języków. Powieść ta doczekała się również kilku ekranizacji. Uważam, że nagroda ta została przyznana pisarzowi służenie. W swojej pracy postaram się przedstawić argumenty świadczące o prawdziwości mojej tezy.
"Quo vadis" jest powieścią, która prezentuje szereg postaw bohaterów - od zła, nienawiści do miłości, szacunku, głębokiej wiary oraz dobra. Trudno nie zgodzić się, że ta książka nie może zostać uznana za ponadczasową. Uważam, że Henryk Sienkiewicz w piękny sposób zaprezentował postawy człowieka oraz pokazał do czego prowadzić może okrucieństwo i zbrodnia. Pisarz nie pominął też faktu, że w człowieku powinno zwyciężać dobro, za które trzeba czasem płacić najwyższą cenę.
Po pierwsze, Henryk Sienkiewicz znakomicie przybliżył nam odległe czasy Rzymu. Świadczy o tym występowanie w książce autentycznych postaci i wydarzeń oraz bogactwo wątków kulturowych i obyczajowych. Autor doskonale oddał nam atmosferę panującą w Rzymie.
Oprócz tego, duża ilość opisów życia, pozwala czytelnikowi całkowicie oddać się lekturze i przenieść wyobraźnią do Rzymu. Według mnie drastyczne przedstawienie niektórych scen, np. przerażenie ludzi w czasie podpalenia Rzymu, powoduje w czytelniku silne emocje. Także tocząca się w całym utworze walka dobra ze złem i pokazanie miłości, jako uczucia, które pozwala zwyciężyć wszystko sprawia, że powieść ta jest bardzo wzruszająca.
Kolejnym argumentem jest fakt, że "Quo vadis" opowiada o narodzinach chrześcijaństwa. Jest to religia, która ma obecnie najwięcej wyznawców na całym świecie. Sienkiewicz pokazał w swoim dziele losy pierwszych chrześcijan, problemy z którymi musieli się oni zmagać. Dzięki tej powieści dowiadujemy się o prześladowaniach chrześcijan, ale też o nawróceniach niewolników, a nawet żołnierzy Nerona. Ważne jest, że dzieło naszego noblisty zawiera w sobie bardzo istotne przesłanie. Zmusza czytelnika do zastanowienia nad sensem jego życiowej drogi.
Tu chciałabym uwzględnić, ze tytuł odwołuje się do opowieści ze Złotej Legendy: uchodzący z Rzymu przed prześladowaniem Św. Piotr spotyka na Via Appia Chrystusa, idącego w przeciwnym kierunku. Na pytanie "Dokąd idziesz Panie?" Quo Vadis Domine? Chrystus odpowiada: "Do Rzymu, aby zostać powtórnie ukrzyżowany", wobec czego Św. Piotr rezygnuje z ucieczki i wraca do Rzymu po męczeńską śmierć. Myślę, że Sienkiewiczowi w tej powieści chodziło o zwrócenie uwagi na dążenie człowieka do celu i doskonałości zgodnie z wiarą, nadzieją i miłością, które przyświecają chrześcijanom.
Mam nadzieje ze te argumenty choć trochę przedstawiają Quo vadis jako utwór zasługujący na takie wyróżnienie jakim jest Nagroda Nobla.