Zagrożenia człowieka spowodowane działaniem sił przyrody

Zagrożenia człowieka spowodowane działaniem sił przyrody to w języku potocznym zagrożenia naturalne, zwane też klęskami żywiołowymi lub kataklizmami. Są to zjawiska przyrody trudne do przewidzenia co do czasu i miejsca, naruszające normalne życie, niebezpieczne dla ludzi i ich mienia oraz powodujące zakłócenia w funkcjonowaniu gospodarki, transportu i łączności. Do tego typu zagrożeń zaliczamy powodzie, mgły i opady atmosferyczne, długotrwałe występowanie ekstremalnych temp., masowe występowanie szkodników, susze, pożary, huraganowe wiatry, wstrząsy sejsmiczne, lawiny, zlodowacenia, erupcje wulkanów oraz epidemie chorób ludzi, zwierząt i roślin. Na żadne z nich nie mamy wpływu, jednakże jesteśmy w stanie ograniczać wielkość ich skutków.
Powódź to wezbranie wód rzecznych lub morskich, powodujące wymierne straty, zarówno w sferze społecznej, jak i materialnej. Jest jedną z najbardziej groźnych i niszczycielskich w skutkach klęsk żywiołowych. Walka z nią jest stale aktualnym problemem ogólnoświatowym. Poważny wpływ na występowanie powodzi ma istniejący układ rzek oraz występująca w poszczególnych okresach roku sytuacja hydrologiczno-meteorologiczna. Powodzie w Polsce ze względu na proces powstawania, wezbrania można podzielić na opadowe, roztopowe, zimowe i sztormowe. Przyczyną wystąpienia powodzi mogą być: intensywne opady deszczu, roztopy wiosenne, zatamowanie biegu rzeki przez zatory lodowe czy osuwiska, uszkodzenie obiektów hydrotechnicznych itp. Wielkość powodzi określa się w 3-stopniowej skali. By uchronić się przed powodzią, budowane są liczne, wysokie wały przyrzeczne, reguluje się koryta rzek.
Mgłą nazywa się krople wody (lub kryształy lodu) zawieszone w powietrzu, których dolna podstawa styka się z powierzchnią ziemi, powodując ograniczenie widoczności. Jest ona dużym zagrożeniem dla kierowców, żeglarzy, pilotów itd.
W wielu przypadkach, a zwłaszcza w rejonach o wysokich średnich temperaturach, wsytępują niebezpieczne dla otoczenia susze. Następstwami suszy są m.in. pożary, które powstają niespodziewanie i szybko się rozprzestrzeniają, wywołując następstwa wtórne (wybuchy zbiorników paliw, powstanie trujących par i gazów, zawalenia się budynków). Najbardziej znanymi metodami walki z pożarem jest użycie środków gaśniczych. Do powszechnie stosowanych środków gaśniczych zaliczamy: wodę, pianę, piasek, gazy i proszki.
Wstrząsy sejsmiczne to następstwa ruchu skorupy ziemskiej wskutek przemieszczeń mas skalnych w jej głębi, wybuchami wulkanów, zapadaniem się stropów podziemnych jaskiń krasowych itp.
Mróz to stan, kiedy temperatura powietrza na otwartej przestrzeni jest niższa od temperatury zamarzania wody (0C) w normalnych warunkach. Powoduje zalodzenia na znacznych obszarach, odmrożenia, a nawet śmierć organizmów żywych. Na drogach zwalczany jest rozprzestrzenianiem pisaku lub soli. Ludziom zaś zaleca się przebywanie w ciepłych pomieszczeniach jak również odpowiedni ubiór w czasie znacznie zaniżonej temperatury powietrza.
Epidemia to masowe szerzenie się (wybuch) określonej choroby, zwł. Zakaźnej jak i ujemnych, szkodliwych zjawisk w zbiorowisku ludzkim na określonym obszarze.
W XXI wieku medycyna, stojąc na dość wysokim, lecz w dalszym ciągu pozostawiającym wiele do życzenia poziomie stara się eliminować wybuchy nagłych epidemii.
Erupcja wulkanu, czy też wybuch wulkanu to zjawisko wydostawania się na powierzchnię Ziemi lub do atmosfery jakiegokolwiek materiału. Wybuchom wulkanów często towarzyszą trzęsienia ziemi. Najstarszą erupcją wulkany jest wybuch czynnego wulkanu Santoryn (Thira) w Grecji na Cykladach. Rozerwał on wyspę, na miejscu krateru powstała kaldera o średnicy 8 km, wypełniona wodami morza, popioły zasypały pobliskie wyspy aż po Kretę, fala tsunami wywołana trzęsieniem ziemi spustoszyła wybrzeża M. Egejskiego. Mieszkańcy Thiry prawdopodobnie zdążyli się ewakuować; szkody w całym rejonie Morza Egejskiego, przyczynienie się do podupadnięcia cywilizacji minojskiej.
Zagrożeń naturalnych można wymienić i opisać wiele, jednakże nad ich zwalczaniem lub ograniczeniem głowi się cały świat.