List do kolegi z elementami rozprawki, na temat XX wieku

Kęty, 18 IX 2007
Drogi Michale!

Piszę do Ciebie list, ponieważ chcę wyrazić moją opinię na temat ubiegłego, XX wieku. Wiek ten na pewno nie był najlepszym wiekiem, ale to, postaram się udowodnić Tobie w dalszej części mojego listu.

XX wiek, był stuleciem, po którym spodziewano się czegoś więcej niż wojny, śmierci i rozpaczy. 1 września 1939 roku, Niemcy zaatakowali Polskę, a po 17 września do szturmy dołączyły się także wojska radzieckie, potem kolejno atakowali Danię, Norwegię, Belgię, Holandię i Francję. 1945 roku wojska niemiecki uderzyły w państwo radzieckie, w tym roku, do wojny przyłączyły się także, atakowane przez Japonię, Stany Zjednoczone. W końcu nieudany atak niemieckiej armii i przyłączenie się USA do wojny, położyło kres II Wojnie Światowej. Od 1939 do 1945 roku zginęło ok. 60 milionów ludzi.

Oczywiście wiek ten przyniósł ze sobą także sukcesy, jednak były one nieliczne i nieodczuwalne, gdy trwała zimna wojna i strach przed kolejnymi nalotami i najazdami. Do sukcesów można zaliczyć wynalezienie radia i telewizji, które w późniejszych latach zamieniły świat do rozmiarów wioski, „globalnej wioski”. Do sukcesów, a zarazem do porażek, zaliczymy rozszczepienie atomu, które jest wielkim osiągnięciem naukowym. Jeśli jednak popatrzymy na ten projekt z innej perspektywy, zauważymy, że rozszczepienie atomu doprowadziło do wytworzenia bomby jądrowej, która niesie spustoszenie na wielkim terenie, bomba ta jest nieporównywalnie mocniejsza od tych używanych w 2 Wojnach Światowych.

Wiersz „Schyłek Wieku” Wisławy Szymborskiej, mówi, że „Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek.”. Autorka snuje w swoim wierszu refleksje na temat XX wieku: „Nadzieja to nie jest już ta młoda dziewczyna et caetera, niestety”. Strofy: ”Miało się mieć ku wiośnie i szczęściu, między innymi.”, Miało się kilka nieszczęść nie przydarzyć już, na przykład wojna i głód i tak dalej.”, oraz kilka innych, informują nas o założeniach dotyczących XX wieku, które i tak zostały niewypełnione. Końcowe wersy wiersza, zmuszają nas do refleksji i rozmyślań: „ Jak żyć – spytał mnie ktoś, kogo ja zamierzałam spytać o to samo”.

Myślę, że te argumenty wystarczą Ci aby uwierzyć, że XX wiek naprawdę nie był wiekiem sukcesu i miłości, jak to przewidywano, ale był wiekiem cierpienia, śmierci i „nikłej nadziei na lepsze jutro”. Dlatego razem dołóżmy starań aby nasz XI wiek był wiekiem pokoju i miłości do człowieka. Jeśli po przeczytaniu mojego listu chciałbyś podzielić się swoją myślą na temat ubiegłego wieku, proszę napisz!

Kolega