Przemowa przeciw Williemu Sonnenbruchowi bohaterowi dramatu "Niemcy".

Szanowni zebrani!

W swoim przemówieniu chcę dziś zwrócić Państwa uwagę na postać bezwzględnego, obłudnego Willego Sonnenbrucha, którego oskarżam o świadome morderstwa i wyrafinowane oszustwo. Człowiek ten, wychowany przez Hitlerjugend, w chwili popełnienia wyżej wymienionych czynów, pełnił służbę w okupowanej Norwegii jako wysoki oficer, Untersturmfhrer. Jest typowym służbistą, skrupulatnie wypełniającym swoje obowiązki, aż ponad miarę. Wszak sam mówi o sobie, że stara się by "(...) nazwisko Sonnenbruch wywierało na ludziach właściwe i mocne wrażenie. Są tacy, którzy drżą, gdy je usłyszą." W opinii o sobie Willi nie myli się wcale, rzeczywiście jest faszystą, który dla zwycięstwa Fhrera nie cofa się przed żadną zbrodnią. Jako nazista i szowinista uznaje wyższość Niemców nad innymi narodami i za słuszne uważa prześladowanie przez faszystów członków innych narodowości oraz zagarnianie obcych terytoriów. Nie miał żadnych wątpliwości w sprawie Chrystiana Fnsa, którą się zajmował; dopuścił do poddania go strasznym torturom, po których Fns zmarł. Willi Sonnenbruch, winny tej śmierci, beztrosko wyraża się o niej, czyniąc z tego wydarzenia makabryczny żart: "Chrystian Fns naprawdę wymknął nam się z rąk. To znaczy - umarł dziś rano w swojej celi."
Ten pozbawiony ludzkich uczuć człowiek nie waha się jeszcze tego samego dnia podstępem wyłudzić od matki zakatowanego na śmierć chłopaka piękny naszyjnik. Wiedząc, że pogrążona w rozpaczy kobieta odda wszystko choćby za nadzieję uratowania syna, jawnie okazuje swoje zainteresowanie naszyjnikiem i, otrzymując go za bezcen, perfidnie okłamuję ją, mówiąc, iż syn zdołał właśnie uciec z więzienia. Zobojętniały na tragedię ludzką, nie myśli o tym, jak Norweżka przeżyje późniejszą wiadomość o śmierci swego syna. Willi jest do tego stopnia cyniczny, iż ma czelność w ten sposób zdobyty naszyjnik podarować potem własnej matce! Daje go, mówiąc, że poprzednią właścicielką też była matka, ale ponieważ wyzbył się wszelkich uczuć, nie rozumie, iż ów klejnot niesie za sobą wielkie cierpienie, jest symbolem krwi i łez, za które winę ponosi on, Willi Sonnenbruch. Portret tego człowieka jest o tyle przerażający, iż mieszczą się w nim, obok zbrodniczych skłonności, cechy wielkiego znawcy dzieł sztuki i miłośnika rzeczy pięknych. Zaskakuje również to, że bardzo kochając swoją matkę, dla innej matki potrafi być tak okrutny i brutalny. Wiele wyjaśnia fakt, iż Willi to zaangażowany hitlerowiec, który mordercze w swych skutkach poglądy faszystów popiera całą swą "dzielną i śmiałą duszą."
Nic go jednak nie może usprawiedliwić; świadomie wybrał mundur ze swastyką, skazując potem bez zastanowienia "tych innych" na śmierć. Swój antyhumanitaryzm okazał również poprzez decyzję natychmiastowego wydania Joachima Petersa, który choć był uciekinierem z obozu, przed wojną przyjaźnił się z Sonnenbruchami i często u nich gościł.
Podsumowując myślę, że czyny Willego Sonnenbrucha zasługują na najwyższe potępienie.