Człowiek jest człowiekowi potrzebny w oparciu o literaturę.

Człowiek, jest to istota, która nie może żyć samotnie na świecie. Pierwszym powodem jest nasze ciało, które potrzebuje dwóch osób do stworzenia nowego życia. Drugą i najważniejszą przyczyna jest psychika. Każdy człowiek potrzebuje kogoś z kim może porozmawiać, wyżalić się, powiedzieć komuś o swoich problemach, lękach lub chociażby razem się pośmiać. W dzisiejszych czasach panuje moda na pogoń za pieniędzmi i spełnieniem się zawodowo. Rywalizacja między ludźmi, a także wyścig w którym biorą udział, zmienia ich w bezwzględne i pozbawione wszelkich uczuć marionetki, które są w stanie zrobić wszystko, żeby wygrać. Osoby w całości pochłonięte pracą i zarabianiem pieniędzy zaniedbują kontakty ze swoją rodziną i przyjaciółmi, oddalając się od nich i stając się przez to nieszczęśliwymi, a zarazem zgorzkniałymi ludźmi. Zapominają z czasem, że z pieniędzmi nie porozmawiają w ciężkich chwilach, ani nie kupią sobie za nie kochającej rodziny.
Ludzie coraz częściej są wobec siebie nieuprzejmi i obojętni, mówią często kolokwialnie ?niech was wszystkich diabli wezmą?. Maja ochotę być sami, ale jest to pewnego rodzaju egoizm. Nie pamiętają co napisane jest w Biblii o miłowaniu bliźniego, jak siebie samego, a także, że Bóg stworzył na początku Adama i Ewę, aby żyli razem i się wspierali, a nie żeby jedno z nich żyło sobie w spokoju od innych. W życiu każdego człowieka kontakty miedzy ludźmi nie są zawsze usłane różami, więc trzeba starać się żyć w zgodzie z innymi, czasami często godząc się na kompromisy, ale dzięki temu być w porządku wobec własnego sumienia .
Najistotniejszym aspektem kontaktów międzyludzkich jest miłość, która łączy nawet wrogów. Wszyscy chcemy mieć kogoś kto się o nas troszczy lub na kim możemy bezinteresownie polegać. Jednak nie potrzebujemy osoby z którą jesteśmy związani jedynie duchowo, ale kogoś z kim jesteśmy równie blisko cieleśnie. Dzięki miłości i dążeniu do obecności drugiej osoby jesteśmy w stanie przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu, uczucie to wspaniale obrazuje tragedia Wiliama Szekspira ?Romeo i Julia?. Miłość tytułowej pary była tak silna, że po upozorowanej śmierci Juli, jej ukochany widząc ją nieżywą popełnia samobójstwo, aby być z nią na drugim świecie, a gdy Julia budzi się i widzi swojego ukochanego też postanawia się zabić stwierdzając, że nie potrafiłaby bez niego żyć. Byli sobie tak potrzebni i oddani, że nie robiło im to różnicy czy będą ze sobą za życia czy śmierci.
Samotność nie może być stanem długo trwałym, ponieważ prowadzi do zamknięcia się człowieka w sobie i zastopowania rozwoju emocjonalnego. Ekranizacja powieści przygodowej Daniela Defoe ?Robinson Crusoe? pokazuje przygody rozbitka wyrzuconego na bezludną wyspę. Robinson, którego gra Pierce Brosnan z początku zachowywał się zwyczajnie, ale po pewnym czasie zaczęło mu powoli brakować cywilizacji. Gdy spotkał Piętaszka niezmiernie się ucieszył, że nie jest sam w tej trudnej sytuacji. Napotkanie innego człowieka od razu dodało mu skrzydeł i podniosło go na duchu. Robinson zaczął przekonywać go do wiary chrześcijańskiej, ale także nauczył się od niego kilka rzeczy.
Na świecie są też tacy ludzie, którzy mają wszystko co chcą i myślą, że nie potrzebują nikogo bliskiego, ale wtedy ich życie jest nudne i monotonne. Jedna takich osób przedstawiona jest w filmie ?Był sobie chłopiec?. Bohaterem filmu jest 36 - letni londyńczyk, Will Freeman. Will nigdy nie musiał pracować, ponieważ wygodne życie zapewniają mu tantiemy za popularną kolędę, przed laty skomponowaną przez ojca. Nie mając rodziny ani kłopotów finansowych, Will umila sobie czas zakupami, telewizją i niezobowiązującymi randkami. Pewnego dnia Will poznaje Markusa, dwunastoletniego chłopca z którego wyśmiewają się koledzy w szkole, a jego mama próbowała popełnić samobójstwo. Markus myśli, że jeśli jego mama zacznie się spotykać z Willem będzie wreszcie uśmiechnięta, przychodzi więc codziennie o tej same godzinie do Willa, aby wreszcie zgodził się umówić z jego mamą. Markus uświadamia Willowi, że jest on samotny i że na starość będzie sam, przerażony tą myślą Will postanawia związać się z kimś na stałe. Znajduje sobie życiową partnerkę i zaprzyjaźnia się z Markusem, zyskując dwie bliskie osoby.
Mam nadzieje, że udało mi się udowodnić i w pełni przekonać, że człowiek jest stworzony do tego, aby przebywać i przede wszystkim wiązać się z innymi ludźmi. Nawet jeśli osobowości i charaktery dwóch osób są krańcowo różne, to przynajmniej sama obecność kogoś innego jest każdemu potrzebna. Dzięki istnieniu innych czujemy się pewniej i nie odczuwamy lęku przed samotnością. Obecność ludzi jest nieodłączną częścią naszego życia, było tak od początku ludzkości, tak jest teraz i jestem przekonany, że nadal tak będzie.