Ojciec Paneloux pochodził z zakonu Jezuitów pomagał przy tworzeniu gazety. Jest on postacią, w której dokonuj się przewartościowanie ( zmiana systemu wartości). Zasłynął ze swoich kazań na temat dżumy, których wygłosił dwa.
Pierwsze w czasie, kiedy dopiero rozpoczyna się walka z epidemią. Miało ono charakter groźny, demagogiczny (przekonuje ludzi za pomocą przewrotnego kazania). Dominują liczne porównania, metafory oraz przenośnie.
Natomiast drugie w czasie, kiedy ludzie przestali już wieżyc w Boga i cofnięcie się choroby. Miało ono charakter łagodniejszy niż pierwsze, słowa wygłaszane przez ojca były dokładnie przemyślane. Jednak podął się trudnego wyzwania, wskrzeszenia wiary bożej w ludziach przepełnionych rozpaczą, bólem, pozbawianych nadziei i marzeń.
Pierwsze kazanie obyło się w pochmurny deszczowy dzień. Do kościoła przybyli licznie mieszkańcy Oranu, aby wysłuchać homilii głoszonej przez ojca Paneloux na temat dżumy.
W pierwszym fragmencie kazania, duchowny stwierdza, iż cierpienie ludzkie jest karą pochodząca od Boga, na którą obywatele Oranu zasłużyli swoimi czynami i postawa życiową.
W drugim fragmencie Paneloux porównuje dżumę (zło) do anioła śmierci, pięknego jak Lucyfer i olśniewającego jak samo zło. Użycie tego właśnie środka stylistycznego ma na celu ukazanie ludziom, iż śmierć jest sprawiedliwa, gdyż czeka na każdego obywatela, bez względu na jego status społeczny.
W kolejnym fragmencie ojciec wypomina społeczeństwu Oranu, iż wiara w obliczu strachu jest wiarą nieprawdziwą. Mówi także o tym, że obywatel, którzy żyją w ciągłym biegu zapominają o istnieniu Boga. Uważa, że dżuma jest karą za wyżej wymienione grzechy. Świadczy o tym porównanie dżumy do kary boskiej, jaka została zesłana na Kaina, Sodomę i Gomorę, Faraona i Hioba.
W ostatnim fragmencie pierwszego kazania Paneloux przedstawia Boga nie tylko jako sprawiedliwego, łaskawego, opiekuńczego ojca, który przebacza ludziom grzesznym, lecz przede wszystkim jako pana naszego losu, który decyduje życiu oraz o losach otaczającego świata. Świadczą o tym liczne antonimy np: dobro i zło, gniew i litość.
Drugie kazanie odbyło się w dzień wietrzny. Ławki w kościele zostały zapełnione tylko w trzech czwartych.
W pierwszym fragmencie kazania duchowny utożsamia się z ludźmi zniewolonymi przez dżumę. Świadczy o tym stwierdzenie ?my?.
W kolejnym a zrazem ostatnim fragmencie homilii ojciec oznajmia zgromadzonym wiernym, iż miłość do Boga jest trudna,. Jednak tylko ta miłość jest w stanie przezwyciężyć ból, cierpienie, dać wolność od epidemii, tylko ona ma prawo decydować. Nie należy jej rozumieć należy ją po prostu chcieć przyjąć. Słowo miłość ma tutaj znaczenie paraboliczne, należy je odczytać raczej jako Bóg, gdyż to właśnie On jest miłością. Ojciec Paneloux zachęca do gorliwej modlitwy, a także ponownego obdarowania zaufaniem Boga, gdyż tylko stwórca nieszczęść w Oranie jest w stanie je zabrać.
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.