Polityka zagraniczna Polski za ponowania ostatnich Jagiellonów.

Obejmując tron w 1506 roku Zygmunt I stary zastał niekorzystną sytuacje polityczną. Polska była zagrożona ekspansywną polityką Rosji. Na północy Zakon Krzyzacki usiłował zerwa warunki II pokoju toruńskiego. Cesarz Maksymilian I Habsburg popierał Księstwo Moskiewskie.
Przeciwdziałając popieraniu Księstwa Moskiewskiego i Wielkiego Mistrza Krzyzackiego, Zygmunt Stary doprowadził do Zjazdu w Wiedniu na którym spotkali się:
Zygmunt I Stary, Maksymilian I i Władysław Jagiellończyk- król Czech i Węgier. Konflikt z Maksymilianem I został zażegnany podpisem układu, który gwarantował Habsburgom tron czeski i węgierski w razie wygaśnięcia dynastii Jagiellonów, dzieci Władysława Jagiellończyka miałypoślubi wnuki Maksymiliana. W zamian Maksymilian wycofał się z popierania Moskwy i Zakonu Krzyżackiego. żeby zapobiec rosnacym wpływom Habsburgów Zygmunt Stary w 1524 roku zawarł sojusz polsko- francuski. Miało to przekreśli układ wiedeński. Wydarzenia w Niemczech miały wpływ na stosunki polsko- krzyżackie. Gdy Wielkim Mistrzem został Albrecht Hohenzollern, Zygmunt Stary zdobył przychylnośc miast pomorskich a przede wszystkim Gdańska i rozpoczął wojnę, w której odniusł szereg sukcesów i dotarł do Królewca.
Państwu Zakonnemu grozila klęska. Na skutek interwencji papieża i Karola V w 1521 roku został podpisany czteroletni rozejm. Hohenzollern próbował wznowi wojnę ale pozbawiony cesarskiego poparcia zanichał tych planów. Wtedy przeszedł na luteranizm i przedstawił Zygmuntowi Staremu plan sekularyzacji Prus, przekształcajac je w państwo świeckie z dziedziczna władzą książęcą.
8 kwietnia 1925 roku złożył hołd lenny Zygmuntowi na krakowiskim rynku. Albrecht jako lennik króla polskiego miał zasiadać w senacie polskim i miał otrzymać roczną pensję od króla. W zamian jego następcy mieli obowiązek składania hołdu lennego i udzielenie Polsce pomocy wojskowej. Jednakże Albrecht podjął wkrótce działania zbrojne przecwko Polsce i Litwie o ziemie na pograniczu Prus i Litwy. Dążył również do opanowania Inflant co spowodowało dodatkowy konflikt z RP i Księstwem Moskiewskim. Przeniosły się one na czsy panowania następcy Zygmunta I - jego syna Zygmunta II Augusta. Sprzecznośc interesów w sprawie Inflant doprowadziła do zbrojnej wyprawy Zygmunta II Augusta przeciw Albrechtowi. W jej wyniku zawarto układ przeciw Iwanowi IV Groźnemu, któremu Inflanty były potrzebne do rozwinięcia handlu z Europą Zachodnią. Iwan Groźny swój cel osiągnął zdobywając Narwę i Dorpat skąd prowadził handel zagraniczny zwany żeglugą narwską.
Przeciwko niej Zygmunt August utworzył flotę morską. Walki o Inflanty skłoniły mistrza inflanckiego Gotharda Kettlera do zawarcia w 1561 roku w Wilnie układu z Polska na podstawie którego Inflanty zostaly przyłączone do Polski a Kurlandia i Semigalia pod panowaniem
Kettlera były lennem Polski. W 1569 roku Inflanty przeszły na własnośc Polski i Litwy a Kettler miał być ich lennikiem. Sytuacja ta spowodowała trwającą 7 lat wojnę, w której uczestniczyli Polska i Litwa, Księstwo Warszawskie oraz Dania i Szewcja. Prawdziwym celem było panowanie nad Bałtykiem.
W 1570 roku Szczecinie zawarto pokój jednocześnie dzieląc Inflanty. W wyniku tego podziału Polska i Litwa otrzymały południową część Inflant z Rygą ale musiały się zgodzic na swobodną działalnośc żeglugi narwskiej.
W czasie wojny Albrecht Hohenzolern wspierał Litwe w walce z Księstwem Moskiewskim. W zamian otrzymał od Zygmunta zgodę aby w przypadku bezdziedzicznej śmierci Albrechta władzę nad jego państwem objęła bradenburska linia Hohenzolernów.