„Czego nauczyliśmy się od starożytnych? Etyka i moralność w Biblii i przypowieściach”.

Drodzy koledzy i koleżanki!
Korzystając z przeznaczonych nam kilku chwil mamy zamiar przedstawić i opisać wpływ kultury antyku na współczesność oraz życie młodzieży w naszym wieku. W następnych kilku minutach, podobnie jak nasi poprzednicy, chcemy zaprezentować wartości etyczne i moralne zawarte zarówno w tekstach biblijnych jak i starożytnej literaturze. Zapewne po części już nam znanej. Wyróżnimy te, które mają dla nas szczególne znaczenie i które staramy się wplatać w nasze życie. Z pewnością pojawią się jakieś sprzeczności czy też możliwym jest, że z waszą niechęcią bądź nikłym zainteresowaniem. Chcąc temu zapobiec postanowiliśmy już na wstępie poprosić o chwilę uwagi, od której z pewnością nie dozna uszczerbków na zdrowiu, a jedynie wzbogaci swą wiedzę na dany temat. Tak, więc na początku chcielibyśmy poruszyć kwestię współczucia i moralności. Ogólnie rzecz biorąc moralność to naśladowanie ideału i konkretnego przykładu. We współczesnym świecie wszyscy odwołujemy się do autorytetu Boga. Współczucie obrazuje przypowieść o ?Miłosiernym Samarytaninie?. Współczucie to wspomaganie bliźniego, czyli ogólnie pojętą dobroć. Ranny człowiek potrzebujący pomocy spotyka się z obojętnością innych osób, jedynie samarytanin udziela mu pomocy, okazał się symbolem miłosierdzia i współczucia człowieka dla człowieka. Stał
się wzorem prawdziwej miłości bliźniego. O tym właśnie mówi ta przypowieść. Spotykamy się tutaj także z miłosierdziem. Kolejne zagadnienie dotyczy miłości. Możemy przytoczyć tym razem przypowieść o ?Synu marnotrawnym?. Przypowieść o ?Synu marnotrawnym?, gdzie miłość ojcowska zostaje wystawiona na próbę. Mimo to, że ukochany syn wyjechał i roztrwonił majątek, ojciec (Bóg) przebacza mu i cieszy się z jego powrotu. Dzięki wierze w Boga poznajemy sens miłości. To właśnie rodzice powinni być dla nas przykładem i wzorem. To od nich dowiadujemy się jak pokochać kogoś bliskiego i jak wybaczać innym ludziom. Jeżeli jeszcze nie wprowadziliśmy was w stan błogiego snu, pozwolimy dobie poruszyć temat cierpienia, który równie z was drodzy koledzy i koleżanki. Dziś ludzie zazwyczaj są zajęci własnymi sprawami i nie zauważają ludzkiego cierpienia. Przykładem może być biblijna ?Księga Hioba?. Hiob zostaje wystawiony przez Boga na próbę, lecz mimo wszelkich trudów i cierpień, nie waha się, cały czas jest przy swym Bogu. Nie każdy potrafi stanąć twarzą w twarz z przeciwnościami losu i w milczeniu znosić wszelkie cierpienia. To właśnie, dzięki Bogu potrafimy wytrwać w ciężkiej chorobie, nie załamując się. To On daje nadzieję i prowadzi nas przez życie. Można powiedzieć, że każdy z nas nawet nieświadomie bierze przykład od starożytnych ich kultury. Wiadomo, że w Biblii poruszane są kwestie etyczne, a zawarte w niej pouczenia i przypowieści dotyczą wartości można by rzec typowo współczesnych problemów. Okazuje się jednak, że to właśnie dzięki wzorom biblijnym posiadamy wiedzę i mamy podstawy twierdzić, że bez względu na poziom cywilizacji, zawsze wiedzieliśmy, że pewne rzeczy są złe, nawet, jeśli nikt nie przekazał nam żadnej szczególnej religii, czy wzorców moralnych. Boże prawo zawsze było i jest wpisane w nasze serca. Sumienie, które nas oskarża wskazuje na to, że Boskie prawo w nas tkwi. Zostaliśmy stworzeni na obraz Boży i to się nie zmieniło. Biblia służy, żeby nas pouczać. Na koniec chcielibyśmy, aby każdy z was jeszcze raz zadał sobie pytanie, co tak naprawdę zyskał i czego nauczył się od starożytnych? Co dała nam wiedza zawarta w Biblii, jak staramy się korzystać z ważnych wartości, jak nimi gospodarować? Wszyscy możemy stwierdzić, że kultura antyku i prawdy moralne zapisane w najświętszej Księdze maja ogromny wpływ na nasze życie. Chcemy być wspaniałymi ludźmi i zachowywać to, co zostało zapisane. Niech, więc każdy z nas, drodzy koledzy i koleżanki, wgłębia się w słowa zawarte w Biblii i pismach literatury starożytnej i czerpie z tych wartości, które uważa za słuszne i prawe tak, aby nasze postępowanie odzwierciedlało wkład ówczesnej kultury i dawało przykład następnym pokoleniom.