Uzasadnij słuszność słów Rudego, który powiedział:„ Życie jest tylko wtedy coś warte i tylko wtedy daje radość, jeśli jest służbą. Formy służby mogą być zmienne i ciągle dostosowywane do potrzeb życia.”

Zastanówmy się, czym dla nas jest służba? Czy rozumiemy jego znaczenie? Czy jest dla nas wartością ważną, czy zupełnie bez znaczenia? I czy wreszcie potrafimy służyć zarówno bliskim jak i dalekim nam osobom? Dla jednych służba może kojarzyć się ze służbą zdrowia, bądź służbą celną i nie mieć w ogóle żadnego znaczenia w ich życiu. Dla innych to słowo ma zupełnie inna wymowę. Jest ważnym ogniwem w ich życiu i nie potrafią go wykluczyć gdyż jest nierozłącznym jego ogniwem. Słownik języka polskiego wyjaśnia pojęcie służba jako działanie dla jakiejś idei, poświęcenie się jakiejś sprawie. I myślę, że w rzeczywistości tak jest, dlatego W tej pracy postaram się udowodnić, że Jan Bytnar pseud. Rudy miał racje, iż „Życie jest tylko wtedy cos ważne i tylko wtedy daje radość, jeśli jest służbą. Formy służby mogą być zmienne i ciągle dostosowywane do potrzeb życia.”
Pierwszym bardzo ważnym argumentem przemawiającym za słusznością tezy jest realistyczna postać Alka, Rudego i Zośki z utworu Aleksandra Kamińskiego pt. „Kamienie na szaniec”. Chłopcy Nie potrafili patrzeć na czyjeś cierpienie. Byli zawsze gotowi nieść pomoc osobom, które tej pomocy oczekują. Przykładem takiej służby i oddania jest ratunek ludzi z wykolejonego pociągu. Innym przykładem jest służba w dywersji czy w małym sabotażu. „W służbie potrzebny jest spokój, opanowanie, trzeźwa ocena, jasny umysł i pogoda ducha”- tak właśnie mówił Zośka, dla którego służba była ważnym czynnikiem dającym mu radość i spełnienie.
Pozwolę sobie przytoczyć postać Jacka Soplicy z naszej polskiej epopei narodowej „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, który swoją druga połowę życia poświęcił ojczyźnie i wielkiemu narodowemu celowi, jakim było odzyskanie niepodległości. Walcząc w różnego rodzaju bitwach, udowodnił swą siłę charakteru i zdolność do największych poświęceń. Swoją służbą i oddaniem zmazał wszystkie grzechy młodości i stał się szlachetną postacią.
Znakomitym przykładem służby dającej radość może być św. Franciszek z Asyżu, zakonnik, którego losy są przedstawione w „Kwiatkach św. Franciszka”. W tym pochodzącym z XIV wieku zbiorze opowieści o cudach i uczynkach dokonanych przez świętego ujawnia się on jako osoba niezwykle optymistycznie nastawiona do świata. Promieniuje pogodą ducha, dobrocią. Osobą, która przez całe swoje życie pragnie pomagać wszystkim, którzy tej pomocy potrzebują. Życie w harmonii ze światem, poświęcone Stwórcy i ludziom, czyni Franciszka wyjątkowo szczęśliwym.
Kolejnym przykładem potwierdzającym tezę jest osoba Matki Teresy z Kalkuty i zakon, który stworzyła. Poświęciła ona swoje życie, aby pomagać i służyć innym. Jest ona przykładem bezgranicznego oddania i miłości. Dla siebie nie zostawiła nic, troszcząc się o innych i z tego powodu była bardzo szczęśliwa a jej życie było bardzo wartościowe.
Osoba, która jest potwierdzeniem, iż służba Bogu, bliźniemu ojczyźnie daje radość jest Jan Paweł II. Był on Wielkim Człowiekiem. Jego definicją służby było to zdanie z Ewangelii św. Jana, „Jeśli (...) Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi”. W swoją służbę wkładał wszystko swoje serce, miłość, modlitwę i to dawało mu radość i szczęście, spełnienie.
W życiu każdego człowieka służba powinna odgrywać ważną rolę i w wielu przypadkach tak jest. Dla mnie służba odgrywa bardzo ważną rolę. Daje mi szczęście, sprawia, że życie jest warte poświęceń względem innych ludzi, Boga czy tez ojczyzny. Ile razy pomagaliśmy koledze w zadaniu z matematyki, bądź staruszce przeprowadzając ją przez ulice. Forma służby nie koniecznie musi być służba wojskową. Może to być wolontariat na rzecz chorych, cierpiących dzieci czy starszych. Ważne, że chcemy pomagać. Wtedy nasze życie staje się coś warte. A uśmiech na twarzach ludzi stanowi nagrodę i daje nam radość codziennego życia. Biblia także mówi o służbie ,a mianowicie w taki sposób:

"Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".
(Mt 25, 40-41)
Te słowa uświadamiają nam, iż ludzie powinni służyć sobie nawzajem a jeśli tak będzie otrzymają nagrodę, jaką jest zbawienie. Wielu poetów pisze o służbie, głównie ojczyźnie w celu uświadomienia nam jak ważna jest ojczyzna i powinniśmy o nią dbać wtedy po śmierci wejdziemy do Królestwa Niebieskiego.


"A jeśli droga otwarta, komu do nieba. Tym, co służą ojczyźnie"
(Jan Kochanowski, Pieśń VII „O Cnocie”)

Uważam, że argumenty, które podałam uzasadniają słuszność słów Rudego. Bo służba jest ważna i powinna dla nas coś znaczyć. Powinniśmy służyć ojczyźnie, bliźnim, bo w ten sposób wyrażamy miłość, bo wtedy jesteśmy naprawdę szczęśliwi.